112
112 is het alarmnummer dat mensen in Europa kunnen bellen in geval van nood. Als er bijvoorbeeld een ongeluk gebeurt of als iemand een hartaanval krijgt, kunnen de mensen dit nummer bellen om de politie, ambulance of brandweer te waarschuwen.
Vroeger had ieder land en soms zelfs ieder gebied een eigen alarmnummer. Nu is het in heel Europa 112, en dat wordt het ook in steeds meer landen buiten de Europese Unie. Dat is natuurlijk wel zo handig als je in het buitenland bent en er iets gebeurt. Vroeger was het alarmnummer in Nederland 0611. In de Verenigde Staten van Amerika is het alarmnummer 911.
Waarom 112?
Het nummer 112 is niet zomaar gekozen. Vroeger hadden bijna alle mensen telefoons waar je het nummer op moest “draaien”, niet intoetsen. Je moest met je vinger vanaf het nummer dat je wilde een schijfje ronddraaien tot aan een vast eindpunt. De 1 zat het dichtst bij het eindpunt dus daarvoor hoef je maar een heel klein stukje te draaien. Dat gaat dus het snelst. Een alarmnummer moet natuurlijk snel te draaien zijn, want het gaat om noodgevallen.
In 1997 veranderde het alarmnummer 0611 in 112, het alarmnummer dat in bijna heel Europa wordt gebruikt. Eigenlijk zou 111 natuurlijk het allersnelst zijn. Maar men was bang dat kinderen die met een telefoon spelen dan per ongeluk vaak het alarmnummer zouden bellen. Daarom werd gekozen voor een net iets moeilijker nummer.
Misbruik
Het nummer is alleen voor echte noodgevallen. Bellen voor de grap is strikt verboden en je kunt er een hoge boete voor krijgen. Als mensen in Nederland de politie willen bellen, maar ze niet direct in nood zijn, kunnen ze een ander nummer bellen: 0900-8844. Als kinderen zomaar 112 bellen, kan de politie een waarschuwingsbrief sturen naar de ouders. Helpt dit niet, dan wordt het kind doorverwezen naar de dichtstbijzijnde locatie van Halt. De politie kan ook aan de kinderrechter vragen een kind te veroordelen tot een zwaardere straf volgens het jeugdstrafrecht.
Slogans
- Als elke seconde telt
- 112, daar vang je boeven mee
- 112, daar red je levens mee