Dr. Jekyll en Mr. Hyde
![]() |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
![]() |
Dit artikel is nog niet af. |
Dr. Jekyll en Mr. Hyde | |
![]() | |
Informatie | |
Alternatieve titel | Strange Case of Jekyll and Mr. Hyde |
Schrijver | Robert Louis Stevenson |
Taal (origineel) | Engels |
Land | ![]() |
Genre | Gothic novel Sciencefictionroman Horrorroman |
Datum | 5 januari 1886 |
Portaal ![]() |
Dr. Jekyll en Mr. Hyde (Engels: Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde) is een bekende novelle van de Britse schrijver Robert Louis Stevenson. Het boek is een voorbeeld van een Gothic novel met horrorelementen. Samen met Schateiland (Treasure Island, 1883) en Ontvoerd (Kidnapped, 1886) behoort Dr. Jekyll en Mr. Hyde tot een Stevensons bekendste werken.
Dr. Jekyll is een geliefde arts uit Londen en doet onderzoek naar goed en kwaad. Iedere mens heeft een slechte en goede natuur. Jekyll vraagt zich af of die twee naturen van elkaar gescheiden kunnen worden. Hij voert dan ook experimenten op zichzelf uit. Ondertussen doet de detective Gabriel John Utterson onderzoek naar de vreemde ontmoetingen tussen Dr. Jekyll en Mr. Hyde, een moordlustige crimineel. Aan het einde van het boek onthult Stevenson de precieze relatie tussen Dr. Jekyll en Mr. Hyde.
De novelle is verschillende keren verfilmd. Daarnaast zijn er toneelstukken, musicals en hoorspelen van het verhaal gemaakt. Ook de Hulk (een superheld) is gebaseerd op het verhaal.
Verhaal
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt! |
Gabriel John Utterson is een advocaat uit Londen. Tijdens een wandeling met zijn neefje, Richard Enfield, komen zij bij een oud en verlaten huis in een zijstraatje aan. Enfield vertelt Utterson dat hij een paar maanden geleden Edward Hyde in het steegje zag. Hij viel toen een jonge vrouw aan. Enfield greep in en dwong Hyde om een schadevergoeding aan haar familie te betalen. Zo kon hij een rechtszaak voorkomen. Op de cheque stond echter de naam van Dr. Jekyll, een vriend van Utterson. Utterson denkt daarom dat Hyde bezig is om Jekyll te chanteren. Zo liet Jekyll zijn testament veranderen om Hyde de enige erfgenaam te maken. Utterson probeert Jekyll te vragen waarom hij dat deed. Jekyll doet echter geheimzinnig. Utterson besluit daarom de zaak verder te onderzoeken als detective.
Een jaar later vermoordt Mr. Hyde een oudere man in een steegje. De politie valt het appartement van Hyde binnen, maar dat is volledig leeg. Op de plaats delict ligt de helft van een gebroken wandelstok. In het appartement ligt de andere helft. Utterson herkent de wandelstok als degene die hij aan Jekyll gegeven heeft. Utterson gaat opnieuw naar Jekyll, maar Jekyll geeft hem een briefje van Mr. Hyde. In het briefje staat dat het om een misverstand gaat. Utterson herkent echter het handschrift van Jekyll. Hij denkt daarom dat Jekyll Mr. Kyde wil beschermen.
Jekyll begint zich steeds vreemder te gedragen. Hij lijkt jonger en weigert mensen te ontmoeten. Dr. Lanyon, een vriend van Jekyll en Utterson, sterft plotseling als hij geheime informatie over Jekyll hoort. Jekyll weigert met Utterson te spreken en sluit zich op in zijn laboratorium. Mr. Poole (zijn bediende) en Utterson besluiten uiteindelijk de deur van het laboratorium open te breken. Binnen vinden zich het dode lichaam van Mr. Hyde in de kleren van Dr. Jekyll. De man bleek zelfmoord gepleegd te hebben uit wanhoop. In het laboratorium ligt ook de brief van Jekyll aan Lanyon.
In de brief staat dat Mr. Hyde en Dr. Jekyll dezelfde persoon zijn. Dr. Jekyll voerde experimenten uit om het kwade en het goede van de mens te scheiden. Op die manier wilde hij de samenleving moreler maken. De dokter maakte een elixir (een drankje) om het kwade en het goede te scheiden. Na het drinken hield Dr. Jekyll alleen zijn goede eigenschappen over. Jekylls slechte eigenschappen ontwikkelden een nieuwe persoonlijkheid: Mr. Hyde. De twee persoonlijkheden deelden één lichaam. In het begin kon Jekyll voorkomen dat Mr. Hyde de overhand nam. Na een tijdje werd Mr. Hyde steeds sterker. Hierdoor kon Jekyll plotseling in Mr. Hyde transformeren. Die transformaties kwamen steeds vaker voor.
Om weer terug te veranderen in Jekyll, moest hij een bepaald serum (soort van tegengif) drinken. Het probleem was dat er een bepaald zout voor het serum nodig was. Dat zout begon op te raken en Jekyll kon geen verandering vinden. Na verloop van tijd had Jekyll het serum steeds vaker nodig. Ook moest hij steeds hogere doses gebruiken. Het serum begon daarom op te raken. Jekyll besloot daarom alles op te schrijven voordat hij voor de laatste in Hyde veranderde. Jekyll schrijft dat hij onzeker is om Mr. Hyde de doodstraf zou krijgen of zelfmoord zou plegen. Mr. Hyde zou uiteindelijk het laatste kiezen.