Elektronenschil

Elektronenschillen zijn zeg maar denkbeeldige banen om een atoomkern, waarin zich de elektronen bevinden. Ongeveer met zoiets als planeten rond een ster, maar dan in het super klein. De verdeling van de elektronen over de elektronenschillen wordt de elektronenconfiguratie genoemd. Dit betreft het atoommodel van Bohr uit 1913. Hij stelde zich voor dat zwaardere atomen meerdere schillen hebben, die voorgesteld worden als wijdere banen om de atoomkern.

Volgens de moderne kwantumfysica kan Bohrs fysische interpretatie van concentrische banen echter niet kloppen. De elektronen gedragen zich namelijk niet als deeltjes, maar als een golfverschijnsel. Het is echter lastig om zich een beeld te vormen hoe het dan wél in elkaar zit. De banen worden dan ook wel als schil voorgesteld, zoals je dat (in het groot) bij uien hebt.

In de scheikunde houdt men voorlopig deze voorstelling van elektronenschillen aan, maar het kan best zijn dat in de toekomst er iets anders voor in de plaats komt.