Gebruiker:Mike1023/Kladblok3
| Het portret van Dorian Gray | |
| |
| Informatie | |
| Alternatieve titel | The Picture of Dorian Gray |
| Schrijver | Oscar Wilde |
| Taal (origineel) | Engels |
| Land | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
|
| Genre | Gothic novel Psychologische roman |
| Datum | 1890 |
Portaal  Literatuur
| |
Het portret van Dorian Gray (Engels: The Picture of Dorian Gray) is een roman van Oscar Wilde. Het boek is de enige roman die Wilde tijdens zijn leven schreef. In 1890 werd het boek gepubliceerd in Lippincott's Monthly Magazine als novelle. In 1891 schreef de langere versie van het boek.
Het boek gaat over Dorian Gray, een knappe jongeman die bekendstaat om zijn schoonheid. De schilder Basil Hallward en Lord Henry Wotton zijn allebei geobsedeerd met Dorian. Basil maakt zelfs een schilderij van Dorian, maar Dorian is bang om oud te worden en zijn schoonheid te verliezen. Hij wenst dat hij voor altijd jong en knap kan blijven, terwijl het schilderij steeds ouder en lelijker wordt. Die wens komt in vervulling: Na achttien ziet Dorian Gray er nog steeds hetzelfde uit, maar het schilderij is lelijk geworden. Naar mate het schilderij lelijker wordt, wordt ook Dorians karakter lelijker.
Het portret van Dorian Gray was erg omstreden toen het gepubliceerd was. Hoewel de oorspronkelijk tekst al voor de publicatie werd aangepast (censuur), merkten veel mensen de homoseksuele ondertonen in het werk. Oscar Wilde had zelf een homoseksuele relatie met Alfred Douglas; iets wat toentertijd strafbaar was. Wilde werd niet veel later gearresteerd en veroordeeld vanwege zijn geaardheid. De oorspronkelijk tekst zonder censuur kwam pas in 2011 op de markt. Tegenwoordig geldt het boek als een klassieker en is verschillende malen verfilmd.
Samenvatting
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt! |
Dorian Gray is een rijke en knappe jongeman. Lord Henry Wotton nodigt hem uit op zijn landgoed. Henry is een hedonist en gelooft dat schoonheid het enige is wat belangrijk is in het leven. Op het landgoed is ook een schilder, Basil Hallward, aanwezig. Hij is ook geïnteresseerd in Dorian en maakt een schilderij van hem. Dorian is diepgeraakt door het schilderij, maar wordt er ook verdrietig door. Het schilderij zal immers altijd mooi blijven, terwijl Dorian zijn schoonheid zal verliezen. Hij wenst dat het schilderij juist ouder zal worden, terwijl hij voor eeuwig jong en knap blijft. Basil wil eerst het schilderij verwoesten, maar Dorian stopt hem op het laatste moment. Dorian accepteert het schilderij. In werkelijkheid weet Dorian dat zijn wens is uitgekomen.
Henry besluit om Dorians vriend te worden, waardoor Dorian ook hedonistisch wordt. Hij begint te leven voor het plezier. Dorian krijgt al snel een relatie met een actrice, Sibyl Vane. Hij doet na een korte periode een huwelijksaanzoek, dat Sibyl meteen accepteert. Voor Sibyl is Dorian haar "Prince Charming". Sibyls broer, James, waarschuwt haar dat Dorian snel niet meer verliefd op haar zal zijn. Henry en Basil gaan samen met Dorian naar een nieuwe voorstelling van Sibyl. Sibyls acteerwerk is maar matig, omdat ze afgeleid is door Dorians schoonheid. Dorian trekt vervolgens zijn huwelijksverzoek weer in en is gemeen tegen haar. Als Dorian thuiskomt, ontdekt hij dat het schilderij lelijker geworden is.
Dorian voelt zich schuldig en gaat terug naar Sibyl om zijn excuses aan te bieden. Het is echter te laat, omdat Sibyl zelfmoord gepleegd heeft. Dorian komt tot de conclusie dat de liefde niet voor hem is. Hij besluit om te doen waar hij zin in heeft, omdat hij toch onsterfelijk is. Hij bergt het portret op op zijn zolder. Vervolgens leidt hij een hedonistisch leven voor achttien jaar. Hij doet veel immorele dingen. Zo verleidt hij zowel vrouwen als mannen, manipuleert en chanteert mensen, gokt en gebruikt drugs en alcohol. Als die dingen doet hij voor zijn eigen plezier zonder dat er consequenties aan verbonden zijn.
Basil besluit om Dorian te redden door middel van bidden. Dorian wordt echter boos en besluit om Basil te vermoorden. Vervolgens chanteert hij een oude vriend, de scheikundige Alan Campbell, om Basils lijk te vernietigen en de sporen uit te wissen. Alan werkt mee en pleegt vervolgens uit schuld zelfmoord. Dorian voelt zich ook schuldig en wordt nog hedonistischer. In een café komt hij James tegen die inmiddels flink ouder geworden is. James wil nog steeds wraak nemen op Dorian voor de dood van zijn zus. James herkent Dorian, maar laat hem gaan, omdat Dorian gedurende 18 jaar niet ouder geworden is. Een vrouw in het café bevestigt echter dat Dorian daadwerkelijk Dorian is.
James begint Dorian te stalken en Dorian vreest voor zijn leven. James wordt echter doodgeschoten door een jager. Dorian gaat naar Londen en ontmoet Henry. Hij zegt tegen Henry dat hij nu de rest van zijn leven rechtvaardig zal leven. Hierdoor wil hij niet het hart van Hetty Merton, zijn huidige geliefde, breken. Dorian hoopt dat zijn goede gedrag het portret mooier gemaakt heeft, maar Dorian is gechoqueerd door het lelijke portret. Hij heeft het portret dan ook jarenlang niet gezien. Hierdoor gelooft Dorian dat hij zijn daden nooit ongedaan kan maken. Hij schrijft een volledige bekentenis en steekt het mes (waarmee hij Basil vermoordde) door het schilderij.
Hierdoor verbreekt hij de vloek. Dorians bedienden worden wakker door een harde kreet en de politie arriveert. Op de zolder zien zij dat het schilderij in tweeën gesneden is. Op het schilderij ziet Dorian er precies zo uit als Basil hem 18 jaar geleden schilderde. Op de grond naast het schilderij ligt een oude, dode, onbekende man. Door de ringen aan zijn vingers kunnen de bedienden hem uiteindelijk identificeren: Het is Dorian Gray.