Foreshadowing

Foreshadowing (letterlijk Voorafschaduwen) is een techniek die in sommige verhalen gebruikt wordt. De schrijver of verteller laat door middel van (kleine) hints weten wat er later in het verhaal gaat gebeuren. Soms zijn die hints heel subtiel, terwijl ze andere keren veel duidelijker zijn. Soms moet je zelfs het verhaal een tweede keer lezen om de hints te begrijpen.

Foreshadowing moet niet verward worden met een flashforward. Bij een flasforward vindt een tijdsprong plaats naar latere gebeurtenissen. Je krijgt daadwerkelijk te zien wat er gaat gebeuren. Foreshadowing is een stuk subtieler. Er vindt geen tijdsprong plaats en het zijn hints.

Voorbeelden

Enkele bekende voorbeelden van foreshadowing zijn:

• In Romeo en Julia van William Shakespeare wordt de dood van de geliefden al in een van de eerste zinnen verklapt. Het stuk begint met een proloog van een verteller. Hij noemt Romeo en Julia twee "star-crossed lovers" (twee geliefden die onmogelijk samen kunnen zijn) en vertelt dat hun liefdesverhaal slecht zal aflopen. Aan het einde van het stuk sterven beide personages. In dit geval is er sprake van een directe vorm van foreshadowing.
• In Harry Potter en de Steen der Wijzen van J.K. Rowling doet Harry Potters litteken verschillende keren pijn. Toch blijft onduidelijk waarom het litteken pijn doet. Pas in latere boeken wordt duidelijk dat Voldemort achter de pijn zit. In dit geval is een foreshadowing pas duidelijk als je het boek later opnieuw zo lezen.
• In Grote verwachtingen van Charles Dickens vindt ook foreshadowing plaats. De verteller doet alsof Pip het geld krijgt van mevrouw Havisham. Zij gedraagt zich immers eigenaardig en nodigt Pip steeds uit op haar landgoed. Dickens probeert de lezer echter door foreshadowing op het verkeerde been te zetten. In werkelijkheid krijgt Pip het geld van een dief die hij jaren geleden een stuk cake heeft gegeven. In dit geval is er sprake van misleidende foreshadowing. In het Engels wordt dat ook wel een red herring (rode haring) genoemd.