Holenbeer
De holenbeer (ursus spelaeus) was een grote berensoort die leefde tijdens het pleistoceen. Hij kwam voor in grote delen van Europa van het zuiden van Engeland tot in de Kaukasus. De mannelijke exemplaren konden tot 3,5 meter hoog zijn wanneer ze op hun achterpoten stonden en tot rond de 450 kilo wegen, dus ongeveer 3 keer het gewicht van een Europese bruine beer. De holenbeer en de bruine beer verschilden niet alleen van grootte maar weken ook in andere opzichten van elkaar af. Zo werd de holenbeer meer gekenmerkt door een minder grote snuit en een lager voorhoofd. Zijn voorpoten waren langer en sterker dan zijn achterpoten. De holenbeer at hoofdzakelijk plantaardig voedsel. Resten zijn aangetroffen in samenhang met vroeg menselijke bewoning in dehermanshöhe in Duitsland. Ook in Nederland zijn fossiele resten gevonden. Er zijn ook resten van de Holenbeer gevonden in landen als Engeland, Nederland, Rusland, Italië, Griekeland en Spanje. In 2023 is er DNA gevonden in de Pit of Bones, een grot in Spanje.