Automatische externe defibrillator

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Een automatische externe defibrillator (AED) is een draagbaar elektronisch apparaat dat automatisch de levensbedreigende hartritmestoornissen bij een pariënt met een hartaanval en mogelijke hartstilstand diagnosticeert en in staat is deze door middel van defibrillatie (de toepassing van elektriciteit die de verstoring van het hartritme stopt), waardoor het hart weer oeenp gang komt en een effectief (normaal) ritme krijgt.

Bij een EHBO of BHV cursus leer je hoe je zo'n apparaat moet bedienen en toepassen bij iemand die een hartaanval heeft gekregen. Bij het openen van het apparaat vertelt een stem je ook welke stappen (handelingen) er gedaan moeten worden.

In veel gemeentes is het zo geregeld dat als je een openbare AED wilt gebruiken die ergens in de wijk hangt, je het noodnummer belt dat erbij hangt. Dan krijg je verdere instructies en wordt er de dichtsbijzijnde hulpverlener opgeroepen en naar de plek van het slachtoffer gestuurd. Hij of zij zal dan de AED bedienen. Ook zal hartmassage en beademing tussendoor bij het slachtoffer worden toegepast. Ondertussen wordt dan ook de ambulance naar de plek gestuurd. Juist het snelle handelen tussen bellen en de komst van de ambulance kan het leven van de patiënt redden.

Geschiedenis

De draagbare versie van de defibrillator werd halverwege de jaren zestig uitgevonden door Frank Pantridge in De draagbare versie van de defibrillator werd halverwege de jaren zestig uitgevonden door Frank Pantridge in Belfast, Noord-Ierland.