Tafeltje dek je, ezeltje strek je en knuppel uit de zak

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De ezel poept gouden munten

Tafeltje dek je, ezeltje strek je en knuppel uit de zak is een sprookje. Vaak wordt gedacht dat ezeltje strek je en tafeltje dek je twee aparte sprookjes zijn, maar eigenlijk zijn ze onderdeel van hetzelfde verhaal. Knuppel uit de zak wordt vaak vergeten, maar is ook onderdeel van het sprookje. Het sprookje gaat over een tafel die zichzelf dekt, een ezel die gouden munten poept en een knuppel die je beschermt wanneer je hem roept.

Samenvatting

Let op! Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Er was eens een kleermaker die drie zonen had. Ze leefden van de melk van een geit. Iedere dag nam de oudste zoon de geit mee naar het kerkhof, zodat de geit daar gras kon eten. Op het kerkhof groeide namelijk het lekkerste gras. Aan het einde van de dag vraagt de oudste zoon aan de geit of hij genoeg gegeten heeft. De geit antwoord "ja" en ze keren naar huis. Thuis zegt de geit echter tegen de vader dat hij niet genoeg gegeten heeft. De vader gelooft de geit en noemt zijn zoon een leugenaar. Deze wordt vervolgens het huis uitgezet. De volgende dag neemt de middelste zoon de geit mee naar de heg. Aan het einde van de dag vraagt hij of de geit genoeg gegeten heeft. De geit antwoord "ja" en ze gaan weer naar huis. Thuis verteld de geit aan de vader dat hij niet genoeg gegeten heeft. De vader gelooft de geit opnieuw en verjaagd ook de middelste zoon het huis uit. De dag hierna neemt de jongste zoon de geit mee naar de struiken. Opnieuw liegt de geit dat hij genoeg gegeten heeft en ze keren weer naar huis. Thuis verteld de geit aan de vader dat hij niet genoeg gegeten heeft. De vader jaagt ook de jongste zoon het huis uit.

Doordat alle drie de zonen het huis uit zijn gejaagd, moet de vader de geit zelf meenemen. De geit liegt ook tegen de vader dat hij genoeg gegeten heeft, maar thuis hoort de vader dat dit niet geval. De vader beseft dan dat de geit loog en de zonen de waarheid vertelden. De vader besluit vervolgens de geit kaal te scheren en weg te jagen. De zonen zijn inmiddels hun eigen weg ingeslagen.

De oudste zoon is het beroep van meubelmaker aan het leren. Voor zijn opleiding moet hij een tafeltje maken. Dit is een magische tafel, want als je "tafeltje dek je" zegt moet er uit het niets een tafelkleed te voorschijn met heerlijke gerechten en een glas rode wijn. De oudste zoon wil dit tafeltje aan zijn vader geven, zodat ze altijd te eten hebben. Als hij op weg is naar zijn vader moet hij overnachten in een herberg. In de herberg laat hij aan de bezoekers zien wat het tafeltje kan. Iedereen geniet van het eten en de eigenaar van de herberg besluit het tafeltje te stelen. Hij wisselt het tafeltje om voor een doodgewoon tafeltje dat er precies op lijkt in het midden van de nacht. Hij reist met dit tafeltje naar zijn vader toe. De zoon is er nog steeds van overtuigd dat het tafeltje magisch is. Zijn vader heeft familieleden uitgenodigd om te genieten van het eten. Wanneer hij "tafeltje dek je" zegt, gebeurd er echter niets. De zoon begrijpt niet wat er aan de hand is en wordt uitgelachen door de familie.

De middelste zoon besluit het beroep van molenaar te leren. Hier krijgt hij een bijzondere ezel. Iedere keer als je zegt "ezeltje strek je", poept de ezel een aantal goudstukken. De middelste zoon wil de ezel aan zijn vader geven, zodat ze altijd geld hebben. Hi komt aan bij dezelfde herberg, waar hij de ezel in de stal zet en betaald met goudstukken. De eigenaar van de herberg ziet wat de ezel kan en besluit deze te stelen. In de nacht wisselt hij de ezel om voor een doodnormale ezel. De middelste zoon merkt hier niets van en reist met de ezel naar zijn vader. Wanneer hij zegt "ezeltje strek je" gebeurd er niets. In plaats van gouden munten poept de ezel alleen uitwerpselen. Ook de middelste zoon wordt de familie uitgelachen.

De jongste zoon besluit het beroep van houtdraaier te leren. Hij hoort wat er gebeurd is met zijn twee oudste broers en besluit naar zijn vader toe te reizen. Om zich te beschermen op zijn reis krijgt hij een houten knuppel mee. Wanneer hij "knuppel uit de zak" roept, zal deze knuppel hem beschermen als hem onrecht aangedaan wordt. De knuppel stopt pas als je zegt "knuppel in de zak". De zoon komt aan in dezelfde herberg en hoort het verhaal van de magische tafel en ezel. 's Nachts besluit hij deze terug te stelen van de eigenaar. De zoon stuurt de knuppel op de eigenaar af, waarna de eigenaar de spullen aan de jongen teruggeeft.

De volgende dag komt de jongste zoon met het tafeltje, de ezel en knuppel bij zijn vader aan. Hier zijn ook zijn oudste twee broers. Deze laten de kunsten van de tafel en ezel zien. De familie hoeft hierdoor nooit meer honger te hebben of armoede te lijden. De vader stopt ook met zijn werk als kleermaker en iedereen leefde nog lang en gelukkig.

Dit geldt echter niet voor de geit aan het begin van het verhaal. De geit vlucht het hol van een vos in. De vos schrikt van de kale kop van de geit en vraagt aan een beer om de geit te verjagen. De beer wil dit doen, maar schrikt ook van de kale kop. Uiteindelijk prikt een bij twee keer op het kale hoofd van de geit, waarna de geit het hol verlaat. Niemand heeft de geit ooit meer gezien.