Boy- en girlgroepen
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Boys & Girls groepen kun je opsplitsen in Boybands en Girlbands (meidengroep). Een boyband is meestal een zanggroep bestaande uit jonge mannelijke zangers, meestal in hun tienerjaren of voor in de twintig op het moment van oprichting. Ze zingen vooral liefdesliedjes die op de markt worden gebracht die het goed doen bij meisjes en jonge vrouwen. Voor meidengroepen is het vaak omgekeerd. Veel boybands dansen en zingen, meestal met zeer gechoreografeerde (tevoren verzonnen en ingestudeerde) dansbewegingen.
Sommige van dergelijke jongens- of meisjesbands vormden zichzelf. Ze zijn soms ontstaan uit kerkelijke koor- of gospelmuziekgroepen, maar worden vaak gemaakt door talentmanagers of grammofoonplatenproducenten die audities houden. Boybands zijn qua manier van optreden vergelijkbaar met hun tegenhangers, de meidengroepen.
De Afro-Amerikaanse zanggroep The Ink Spots (1955) was een van de eersten van wat nu een boyband zouden noemen. De populariteit van boybands bereikte vier keer een hoogtepunt. In de jaren '60 waren dat bijvoorbeeld de Jackson 5 en de Osmonds. In de jaren '90 en begin 2000 waren acts als Take That, Backstreet Boys, * NSYNC, Boyzone, F4 en Westlifevaak te vinden in wereldwijde pop-hitlijsten zoals het Amerikaanse Billboard. Begin 2010 kwamen er populaire nieuwe boybands zoals Big Time Rush, One Direction en verschillende K-pop acts als BTS, Exo en Got7. En in de late jaren '10 kwamen nog boybands zoals CNCO, Why Don't We en PrettyMuch.
Hoe het begon
Met de komst van de muziekindustrie en de radio-omroep in de Verenigde Staten in de jaren '40 ontstonden er al een aantal 'meidengroepen', zoals de Andrews Sisters. In de late jaren '50 werd de opkomst van volledig vrouwelijke zanggroepen een belangrijke kracht, met 750 verschillende meidengroepen die nummers uitbrachten die van 1960 tot 1966 in de hitlijsten van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië bereikten. Alleen The Supremes hadden 12 nummer één singles op de Billboard Hot 100 op het hoogtepunt van de golf aan meidengroepen en concurreerden zelfs met de Beatles (die toen naar Amerika kwamen) in populariteit.
Hoewel de term "boyband" in de jaren '60 nog niet algemeen werd gebruikt, waren de vroegste voorlopers van dit formaat groepen zoals de Jackson 5 (met een nog jonge Michael Jackson) en de Osmonds die model stonden voor de latere boybands. De muziek van de Jackson 5 bevatte bijvoorbeeld close-harmonieën (manier van samenzingen) vanuit de soulmuziek en herhalende pakkende melodieën die werden beïnvloed door Motown en acts als de Supremes. De groep nam ook gechoreografeerde (tevoren verzonnen en ingestudeerde) dansbewegingen op in hun uitvoeringen. Alle leden van de band zongen, wat echt iets is voor een boyband. Dit in tegenstelling van een band met een frontman (lead-zanger) en de rest op instrumenten. Ook de 'broersgroep' The Osmonds begonnen eerst als zogeheten barbershop te zingen werden vroeg in hun carrière ingehuurd om op te treden in Disneyland (Amerika). Hun optreden in een Disney-special op televisie leverde hen extra tv-optredens op, zoals The Andy Williams Show en The Jerry Lewis Show .