Punk
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
Dit artikel is nog niet af. |
Punk of punkrock is een muziekstijl. Het is een ruwe vorm van rockmuziek die populair werd halverwege de jaren '70 van de twintigste eeuw. De punk is voortgekomen uit de garage rock (kortweg garage) uit de jaren '60. De punk bands verzetten zich tegen de uitspattingen (wild gedrag) van de gewone rock uit de jaren '70. Ze maakten meestal korte, snelle nummers met harde melodieën en zangstijlen. Ze gebruiken hun instrumenten op een pure manier (zonder vervormingen) en gebruiken vaak politieke teksten. Punk is vooral een vorm van DIY (do it yourself - doe het zelf). Veel bands maakten zelf hun opnames en verspreiden hun grammofoonplaten (en later cassettebandjes) via onafhankelijke platenlabels zoals Stiff Records. Punkrock werd gezien als "rock 'n' roll door mensen die niet erg veel talent hadden als muzikant, maar toch de behoefte voelden om zich via muziek te uiten. Als je drie akkoorden kon spelen, dan kon je al een band vormen. Deze karige, zuinige manier van doen is niet vreemd als je bedenkt dat er sprake is van werkloosheid en sociale onrust in 1977.
De term "punkrock" werd voor het eerst gebruikt door Amerikaanse muziek journalisten in de vroege jaren '70 om garagebands uit de jaren '60 en bepaalde daaropvolgende acts te beschrijven. De punk ontwikkelde zich van 1974 tot 1976, met bands als Television, Patti Smith, en Ramones. in de Stad New York waren dat the Sex Pistols en the Clash. Uit Londen kwamen and the Damned. Verder The Runaways uit Los Angeles en the Saints uit Brisbane. Al deze bands vormden de voorhoede van de punk. De punk werd eind 1976 een belangrijk cultureel fenomeen in het Verenigd Koninkrijk. Het leidde tot een punk-subcultuur (manier van doen) die staat voor jeugdige rebellie (opstandigheid). Dat werd uitgedrukt door middel van onderscheidende kleding- en versieringsstijlen. Denk hierbij aan opzettelijk aanstootgevende T-shirts, leren jassen, bandjes met studs (knoppen) of spikes (pinnen) en sieraden en veiligheidsspelden. In hun teksten verzetten ze zich tegen bijvoorbeeld de overheid.
In 1977 verspreidde de invloed van de muziek en de bijbehorende subcultuur zich wereldwijd, beginnend in Engeland. Er ontstonden een verscheidenheid aan lokale groeperingen die niets van de grote massa moesten hebben. Eind jaren zeventig beleefde punk een tweede golf (herbeleving) toen nieuwe acts (die niet actief waren tijdens de beginjaren) de stijl overnamen. Aan het begin van de jaren tachtig werden snellere en agressievere sub-stijlen zoals hardcore punk (zoals Minor Threat ), streetpunk (zoals The Exploited ) en anarchopunk (zoals Crass ). Vanuit de punk volgden ook andere muzikale richtingen, zoals postpunk, new wave en later indie(pop), alternatieve rock en noise-rock. Tegen de jaren '90 kwam punk nog weer eens terug met het succes van punkrock- en poppunkbands als Green Day, Rancid, The Offspring en Blink-182. Andere bekende punkgroepen zijn Sum41, Green Day, Anti-Flag, Dropkick Murphys en Bouncing Souls.