Anatomie

De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp van Rembrandt van Rijn laat zien hoe anatomie in de 17e eeuw beoefend werd.

Anatomie is de tak van de biologie, die zich bezighoudt met hoe organismen er van binnen uitzien. Anatomie onderzoekt vooral dieren (en mensen) en planten, aangezien zij een ingewikkeldere bouw hebben dan schimmels en bacteriën. De anatomie kijkt onder meer dan de organen en hoe zij onderling samenwerken.

Al eeuwen dachten mensen na over hoe organismen er van binnen uitzagen. Soms ontstonden hierdoor vreemde theorieën. De Oude Egyptenaren dachten bijvoorbeeld dat het hart en niet de hersenen de gedachten van de mensen bevatten. In sommige volkeren was het echter verboden om dode mensen open te snijden om te kijken. Hierdoor sneden wetenschappers dieren open en vergeleken de dierlijke organen met mensen. Eén van deze was de Grieks-Romeinse wetenschapper Claudius Galenus. Zijn theorieën waren hierdoor soms fout, maar niemand durfde ze te weerleggen. Hierdoor gebruikte men 1500 jaar foute informatie. De Belgische arts Andreas Vesalius heeft dit uiteindelijk wel gedaan en gebruikte voor de menselijke anatomie ook menselijke lichamen. Vesalius wordt hierdoor gezien als de vader van de moderne anatomie.

Aanvankelijk werden voor de anatomie de lijken van misdadigers gebruikt, aangezien zij toch niet in de hemel kwamen. Pas later heeft men ook de lichamen van andere mensen gebruikt. Tegenwoordig kunnen mensen hun lichaam nalaten aan de wetenschap wanneer ze overlijden.