Tijger

Tijger

De Tijger is een Katachtige. Hij is de sterkste, grootste, bloeddorstigste, gevreestste en gevaarlijkste katachtige ter wereld. Hij kan wel 300 kilo en 3 meter worden. Daar kan een Leeuw nooit tegenop. De Tijger is wel de Koning van alle Dieren. De tijger krijgt 2 tot 3 kleintjes (record is 5). Zijn brul hoor je op 4 kilometer afstand. De tijger kan 50 kilometer per uur rennen. Anders dan andere katachtigen houd de tijger van water. De tijger kan 10 kilometer zwemmen en hij kan duiken. De tijger wordt ongeveer 25 jaar oud. De tijger jaagt op: herten, buffels, olifanten, krokodillen, slangen, vissen, vogels, schildpadden, vee, neushoorns, Hyena's, nijlpaarde, haaien, zelfs op mensen en nog veel meer. Sommige tijgers eten zelfs honden en beren. De tijger kan 12 meter ver springen. En 9 meter hoog springen. En 12 meter ver springen.

Soorten, Kleuren en Kruisingen

Er zijn om presies te zijn 6 verschillende soorten tijgers in leven:

• de Siberische Tijgers
• de Bengaalse Tijgers,
• de Indo Chinese Tijgers,
• de Zuid-Chinese Tijgers,
• de Maleise Tijgers en
• de Sumatraanse Tijgers.

Uit gestorven Tijgers: de Kaspische Tijgers de Balinese Tijgers en de Javaanse Tijgers. Er zijn ook verschillende kleuren Tijgers: Oranje Tijgers, Die zijn Oranje met Zwarte Strepen. Gouden Tijgers, Die hebben een Goud Kleurige vacht met Rode Strepen. Witte Tijgers, Die hebben een Witte vacht met Bruine en soms Zwarte Strepen en hebben Blauwe ogen. Albino of Sneeuw Tijgers, De zijn hellemaal Wit zonder ook maar 1 klein steepje met niet echt zichtbare Rode ogen. en de niet veel voor komende Zwarte Tijger...Hellemaal Zwart maar als je goed kijkt zie je de strepen(Kruising tussen een Zwarte Panter en een Tijger). Er zijn ook Kruisingen: Lijgers, Dat zijn de welpen van een Leeuw en een Tijgerin. Teeuwen, Dat zijn de welpen van een Tijger en een Leeuwin. Tijguars, Dat zijn de welpen van een Tijger en een Jaguar. Tijgaard, Dat zijn welpen van een Tijger en een Luipaard. En zo zijn er nog veel meer kruisingen. Paspoort lengte (kop - kont): tot 330 cm staart: tot 110 cm gewicht: tot 306 kilo geboortegewicht: 800 tot 1500 gram leeftijd (wild): tot 15 jaar leeftijd (dierentuin): tot 26 jaar aantal jongen per keer: 1 tot 7, meestal 2 of 3 zwanger: 15 weken aantal (wild): 6000 tot 7000

Grootste kat De tijger hoort bij de familie van de katten. Dat kun je zo wel zien. In totaal zijn er 37 soorten wilde katten. De grote-kattensoorten zijn allemaal beroemd: de cheeta, de jaguar, de panter (of luipaard, dat is hetzelfde), de poema. De leeuw is samen met de tijger de grootste kat. Maar de grootste tijgers zijn nog net wat groter dan de grootste leeuwen. Dus we mogen de tijger de grootste kat noemen. De katten-familie hoort samen met onder andere de honden-familie en de beren-familie tot de roofdieren.

Verschillende tijgers Alle tijgers van de wereld kunnen met elkaar paren. En daar komen gezonde kinderen van. Tijgers zijn dus allemaal dezelfde soort. Maar toch zijn er verschillende tijgers in verschillende gebieden. Dat zijn verschillende rassen. Net als bij mensen: daarbij heb je blanken, indianen, negers en zo. Bij de tijger zijn er zes verschillende rassen. Nog niet zo lang geleden waren dat er negen, maar drie zijn uitgeroeid door de mens.

Alle tijgers (rood = uitgestorven):

Bengaalse tijger (en de witte tijger) Middelgrote tijger. Leeft vooral in India en ook in Bangladesh (Bengaals = uit Bangladesh). Komt nog het meeste voor. Ook wel 'koningstijger' genoemd. De witte tijger is een speciaal soort Bengaalse tijger. Eigenlijk een foutje van de natuur, maar wel erg mooi.

Siberische tijger De grootste tijger. Leeft in het zuidoosten van Siberië. Vooral in de winter wordt het daar erg koud. Door zijn dikke vacht en vetlaag kan deze tijger daar tegen. Is in het wild erg zeldzaam geworden. In dierentuinen kun je hem wel vaak zien.

Siberische tijger

Zuid-Chinese tijger Roodbruine tijger. Werd tussen 1950 en 1980 heel veel gedood in China. Daar kregen de boeren zelfs een beloning voor, want men vond hem 'schadelijk wild'. Vanaf 1980 wordt hij beschermd, maar de stroperij gaat door. Nu leven er in het wild hoogstens 40. En in dierentuinen ongeveer 50. Heel erg zeldzaam dus. Het is te hopen dat hij niet uitsterft.

Indo-Chinese tijger Iets kleiner dan de Bengaalse tijger. Leeft in het regenwoud van Thailand, Cambodja en Vietnam. Toen daar oorlogen waren, zijn er ook veel tijgers gesneuveld. Maar gelukkig is hij niet super-bedreigd.

Maleise tijger Deze tijger is pas in 2005 ontdekt. Voor die tijd was hij al wel bekend, maar dacht iedereen dat het Indo-Chinese tijgers waren. Daar lijken ze ook wel veel op. Maar toen biologen ze goed onderzocht hadden, ontdekten ze dat de tijgers in Maleisië veel verschilden met de tijgers uit Thailand, Cambodja en Vietnam. Dus is de Maleise tijger nu een apart ras. In de meeste boeken kun je hem nog niet eens vinden!

Sumatraanse tijger Leeft alleen in het regenwoud van het Indonesische eiland Sumatra. Het is de kleinste tijger die nu nog bestaat. De laatste jaren is hij steeds zeldzamer geworden. Door stroperij en doordat het bos gekapt wordt. Er zijn er waarschijnlijk in totaal nog 500 in het wild.

Kaspische tijger Kwam voor in het gebied rond de Kaspische Zee. Dus het dichtst bij Europa. Waarschijnlijk was dit de tijger die de Romeinen kenden. Rond 1980 werd de laatste geschoten.

Balinese tijger Dit was de allerkleinste tijger. Kwam alleen op het (niet zo grote) Indonesische eiland Bali voor. De laatste werd in 1937 gedood. Op de hele wereld zijn nu nog maar 5 huiden van Balinese tijgers bewaard. Eén daarvan is te zien in museum Naturalis (Leiden).

Javaanse tijger Op het Indonesische eiland Java wonen erg veel mensen. Het bos is er steeds meer verdwenen. En de Javaanse tijgers ook. Voor het laatst werd er één in 1988 gezien. Het is bijna zeker dat hij uitgestorven is.

Eten Tijgers zijn echte vleeseters. Ze vangen het liefst grote dieren. Herten zijn favoriet, maar ze jagen ook op buffels en zwijnen en zo. Als er te weinig grote dieren zijn, vangen ze ook wel kleinere dieren, zoals apen. En tijdens de zalmtrek (wanneer de zalmen naar een ander gebied zwemmen om te paren) eet de Siberische tijger vis. Tijgers gaan elke nacht op jacht, maar vangen gemiddeld maar één grote prooi per week. Daar eten ze dan een paar dagen van. Soms wel 40 kilo in één maaltijd. Daarna verbergen ze hun prooi weer: de open gescheurde kant omlaag en met wat taken en bladeren erover.

Op jacht Tijgers gaan meestal 's nachts op jacht. Het zijn echte sluip-jagers. Rennen kunnen ze namelijk niet zo goed en vooral niet zo lang. En hun prooidieren (zoals herten) kunnen dat wel. Dus sluipt de tijger voorzichtig op zijn prooi af. Tegen de wind in, zodat het slachtoffer hem niet kan ruiken. Liefst komt hij heel dichtbij, tot op een meter of tien. En dan stort hij zich in een paar sprongen op zijn prooi. De tijger houdt zich vast met zijn klauwen en bijt het dier in de nek of de hals tot het dood is.

Leefgebied Alleen in Azië komen tijgers voor. Ze leven in verschillende soorten gebieden: regenwoud, naaldbossen, savannes, moerasgebieden. Als er maar genoeg prooidieren zijn (zoals herten of zwijnen) en als het maar niet te kaal is (zodat hij zijn prooi kan besluipen). Vroeger kwam de tijger in een veel groter gebied voor dan nu. Tegenwoordig leven de meeste in India.

Wilde tijgers komen og voor in het Zuid-Oosten van Azië.

Menseneters Een tijger is een gevaarlijk dier. Ze kunnen een mens met gemak doden. Soms doen ze dat ook, maar veel minder vaak dan je zou verwachten. Gemiddeld is er van de 300 tijgers maar 1 die wel eens een mens aanvalt. Waarschijnlijk hebben tijgers geleerd dat mensen gevaarlijk zijn. De gevaarlijkste tijgers leven in de Sundarbans. Dat is een gebied aan de kust tussen India en Bangladesh. De mensen daar hebben een slimme truc verzonnen. Als ze het bos in gaan, zetten ze een masker op hun achterhoofd. Tijgers vallen nooit een dier of mens van voren aan maar altijd in de rug. En met een 'gezicht' op je achterhoofd kun je de tijger foppen.

Tijgers in gevaar Ongeveer een eeuw geleden waren er waarschijnlijk zo'n 100.000 tijgers. Nu nog hoogstens 7000. De tijger is een bedreigde diersoort geworden. Er zijn verschillende oorzaken, maar de mens heeft met allemaal iets te maken.

Stoere jagers Mensen hebben altijd al wel op tijgers gejaagd. Maar toen er geweren kwamen, ging het mis. Vooral de Engelsen in India, maar ook Nederlanders in Indonesië vonden het stoer en spannend om op tijgers te jagen. Eén enkele maharadja (Indiase koning) schoot in zijn leven 1100 tijgers. Maar ook werden en worden tijgers geschoten omdat mensen bang voor ze zijn. Of omdat tijgers de koeien en geiten van een dorp doden.

Medicijnen In China denken mensen al eeuwen dat je van de lichaamsdelen van een tijger goede medicijnen kunt maken. Vroeger waren er niet zo veel mensen en wel veel tijgers. Tegenwoordig is het andersom. Gelukkig gebruiken de meeste mensen geen tijger-medicijnen. Maar sommige wel en die willen daar veel geld voor betalen. Daarom zijn er nog steeds stropers die tijgers doden. Ze kunnen daar straf voor krijgen, maar ze nemen de gok om het geld.

Bos gekapt Er komt steeds minder natuur. Vooral in een land als India, waar erg veel mensen wonen. Tijgers hebben een groot gebied nodig om te jagen. Daar moeten genoeg herten en andere prooidieren leven. En de tijgers uit het regenwoud voelen zich alleen in het bos thuis. Als het bos verdwijnt, verdwijnen ook de tijgers.

Red de tijger! Er zijn veel mensen die de tijger niet kwijt willen. In Azië, waar de tijger leeft. Maar ook in andere landen, zoals in Nederland. Het Wereld Natuur Fonds bijvoorbeeld helpt gebieden waar tijgers leven te beschermen. Ook zijn er door landen wetten gemaakt zodat het verboden is om nog huiden, botten en andere delen van tijgers te kopen of te verkopen. In dierentuinen doen tijgers het vrij goed: ze krijgen genoeg jongen. Alleen is het erg moeilijk om die weer in het wild uit te zetten, want ze zijn het jagen verleerd.

Beroemde tijgers

Teigetje, de levende knuffel-tijger uit Winnie de Poe

Esso-tijger. Het benzine merk Esso heeft jarenlang een tijger gebruikt als reclame. 'Stop een tijger in je tank', was hun kreet.

Tijgerbrood. Een beroemd wit brood met donkere vlekken op de 'rug'. Slaat nergens op, want een tijger heeft strepen.

Shere Khan. De gevreesde keizer van de jungle uit Jungle-boek.

Baby-tijd Kort na de paring is vader vertrokken. Na 15 weken in de buik worden de tijgerbaby's geboren. Het zijn er meestal twee of drie. Ze hebben al een vacht, maar hun oogjes gaan pas na een dag of tien open. Van de moedermelk groeien ze goed. Als ze twee maanden zijn, krijgen ze hun eerste vlees. En daarna steeds meer vlees en steeds minder melk. Ze spelen veel met elkaar en soms met een blaadje. Of ze proberen een vlinder te vangen. Maar als moeder op jacht is, houden ze zich rustig. Als een panter of wilde hond ze vindt, eet die de tijgertjes op.

Naar school Als ze een half jaar oud zijn, mogen de tijgertjes met moeder mee. Ze zijn al aardig groot, maar jagen kunnen ze nog niet. Ze kijken de kunst van moeder af. En ze leren hoe ze stil moeten sluipen. Meestal vangt een tijger rond zijn eerste verjaardag zijn eerste prooi. Nog geen buffel natuurlijk.

Volwassen Ineens staan ze er alleen voor. De jongen zijn anderhalf jaar. Moeder draait zich op een dag gewoon om en loopt weg. En kort daarna gaat ook elke broer en zus zijn eigen gang. Als het een vrouwtje is, wordt ze voor het eerst krols als ze zo'n drie of vier jaar is. Ze krijgt meestal één nest jongen per twee jaar. Het mannetje paart voor het eerst als hij vier of vijf is. Of later, want als een grotere kerel hem voor is, maakt hij geen kans.

Oud en op Een tijger van 12 jaar is al behoorlijk oud. En jagen op buffels, herten en ander groot wild is gevaarlijk. Zelfs voor een tijger. Als hij gewond raakt, wordt hij niet oud. Als hij minder goed kan jagen, krijgt hij minder eten en wordt hij zwakker. Ouder dan 15 worden tijgers niet in het wild. In een dierentuin kunnen ze 26 jaar worden.

Achterpoten Met zijn sterke achterpoten kan een tijger erg goed springen. Zo vangt hij een hert of ander dier: hij sluipt ernaartoe en springt er dan in één of twee sprongen bovenop. Een echte hardloper is de tijger niet. Daarvoor is hij te zwaar. Een sprintje trekken lukt nog wel, maar lang achter elkaar houdt hij niet vol. In zijn achterpoten heeft hij klauwen. Als hij loopt, trekt hij die in.

Staart De staart van de tijger is meer dan een meter lang. Die sliert is niet voor de sier. Hij gebruikt hem voor zijn evenwicht. Dat is belangrijk tijdens zijn sprong op een prooi, want zo kan hij zelfs in de lucht nog een beetje bijsturen.

Voorpoten Een tijgerpoot is net een grote poezenpoot. En net als een kat kan hij zijn klauwen uitslaan als hij wil. Dat doet hij als hij op een prooi springt. Daarbij zijn de klauwen van zijn voorpoten belangrijker dan de klauwen van zijn achterpoten. Hij houdt er zijn prooi mee vast terwijl hij het beest in de nek of keel bijt. Tijdens het lopen zitten de nagels keurig opgeborgen in zijn poot. Zo blijven ze scherp. Soms krast een tijger met zijn nagels in een boom. Zo laat hij een geur achter voor andere tijgers. Een soort bordje waarop staat: Dit is mijn gebied!

Spieren De tijger is één bonk spieren. Ze zitten met stevige pezen aan de botten vast. Daardoor kan hij goed springen. En hij kan een prooi aan die veel zwaarder is dan hij zelf. Daarna kan de gespierde tijger zijn gedode zware prooi zelfs nog een heel eind wegslepen.

Skelet Het skelet van een tijger is stevig en toch soepel. Vooral zijn ruggengraat is lenig. Een sleutelbeen heeft hij niet. Dat is een botje dat jij wel hebt: tussen je schouder en je keel. Op die plek heeft de tijger alleen een stevige pees. Handig, want bij mensen breekt het sleutelbeen nog wel eens. Bij een tijger kan dat dus niet gebeuren. Bij elkaar heeft een tijger ongeveer 15 kilo botten. Dat kan jou niet zo veel schelen, misschien. Maar de mensen in Azië wel. Vooral in China worden tijgerbotten in medicijnen gebruikt. Tegenwoordig betalen mensen er heel veel geld voor. Voor één kilo tijgerbot wordt soms een jaarsalaris betaald. Of het een goed medicijn is, is niet zeker, maar wel zeker is dat hiervoor veel tijgers gedood worden door stropers die geld willen verdienen.

Tijger-medicijn: zéér ongezond voor tijgers.

Vacht De Siberische tijger heeft een dikke vacht. De langste haren zijn 15 centimeter lang. Zo kan hij goed tegen de kou.

Andere tijgers, zoals de Sumatraanse tijger, hebben een gladde, korte vacht. Alle tijgers hebben strepen. In een dierentuin vallen ze erg op, maar in de natuur juist niet. In hoog gras of tussen de struiken zorgen strepen voor camouflage. Bij elke tijger lopen de strepen net weer anders, net als bij zebra's en net als bij een vingerafdruk. Als je oefent, kun je een tijger aan zijn strepen herkennen.

Kop Voor een kat heeft de tijger een behoorlijk grote kop. Dat moet ook wel, want hij heeft krachtige kaken met spieren daaraan. En een goed stel hersens.

Ogen Overdag zijn de pupillen kleine rondjes. Dus geen spleetjes, zoals bij een huiskat. In de nacht staan de pupillen wijd open. Tijgers zien daardoor bij weinig licht meer dan wij. Ze jagen ook vooral 's nachts. De iris (gekleurde deel rond de pupil) is geelbruin. Behalve bij de witte tijger: die heeft lichtblauwe ogen.

Oren De tijger heeft een goed stel oren. Dat is handig, want in het dichte bos kan hij zijn prooi niet altijd zien. Bovendien gaat hij meestal 's nachts op jacht. Dan is het ook makkelijk als je goed kunt horen. En natuurlijk is het ook handig als de tijger andere tijgers kan horen. Maar die brullen erg hard, dus dat is geen probleem. De achterkant van de oren ziet er opvallend uit: zwart met een witte vlek. Het lijken wel ogen. Als ze kwaad zijn, draaien tijgers hun oren plat. Dan vallen die extra 'ogen' ineens op. Dat maakt meer indruk. Ook zijn die vlekken waarschijnlijk handig voor de jongen als ze hun moeder volgen.

En heel misschien (maar dat weet niemand zeker) zorgen die nep-ogen er wel voor, dat een tijger niet door een andere tijger in de rug wordt aangevallen. Want als een tijger ogen ziet, valt hij niet aan.

Mond Hoektanden zo lang en scherp als dolken. Om de prooi te doden. Kiezen puntig en scherp. De bovenste kiezen en onderste kiezen glijden langs elkaar heen. Zo knipt de tijger grote brokken vlees in kleinere stukken. Voortanden nogal klein. Om vlees van botten af te knabbelen. Tong vol met scherpe stekeltjes. Zo kan de tijger de laatste restjes vlees van botten af raspen. Zich wassen door zijn vacht te likken doet een tijger niet vaak.

Neus Een tijger kan goed ruiken. Maar zijn neus gebruikt hij niet om een prooi op te speuren. Wel snuffelt hij geuren op van andere tijgers. Als een vrouwtje krols is, heeft haar plas een speciale geur. Als een mannetje dat ruikt, gaat hij zeker naar haar op zoek om te paren. Ook maken tijgers een geurtje bij hun voorpoten. Door in bomen te krassen, laten ze die geur achter. Als een tijger dat ruikt, weet hij dat hij in het gebied van een andere tijger is. Dat is dus oppassen geblazen voor hem!

Snor De stevige snorharen zijn een soort voelsprieten. Ze werken net als jouw wimpers (probeer maar eens). Daardoor kan de tijgers 's nachts sluipen zonder steeds zijn neus te stoten. Als tijgers vrijen, wrijven ze ook vaak met hun snorharen langs elkaar.