Hermitage (Sint-Petersburg)

De Hermitage is een groot museum in Sint-Petersburg. De Hermitage is een van de grootste musea ter wereld, vergelijkbaar met het Louvre in Parijs. Het museum gaat in op de geschiedenis van cultuur en kunst en heeft verschillende collecties in verschillende categorieën, zoals de oudheid en Aziatische kunst. In totaal zijn dit meer dan 3 miljoen objecten. Dit is zoveel dat in het museum zelf slechts 5% van de collectie te zien is, de rest is opgeslagen.

Anders dan een normaal museum is de Hermitage verspreid over zes gebouwen in Sint-Petersburg, vaak gebouwen van de Keizerlijke familie. Daarnaast heeft de Hermitage nog 2 dependances in andere Russische steden en 2 buiten Rusland, waarvan eentje in Amsterdam.

Geschiedenis

Met het moderniseren van zijn land, verzamelde tsaar Peter de Grote ook veel kunst. Een bekende tsarina, Catharina de Grote, breidde deze collectie drastisch uit door veel kunst uit West-Europa te kopen. Daarnaast ontving ze 300 schilderijen van de schilder Johann Ernst Gotzkowsky. Om de collectie te herbergen richtte ze de Hermitage in 1764 op, echter was de verzameling pas in 1852 te zien toen tsaar Nicolaas I de Hermitage opende voor publiek. De instelling was toen nog officieel geen museum, maar het idee was haast hetzelfde.

Vanwege de Eerste Wereldoorlog werd de collectie tijdelijk naar Moskou verhuist. Het gebouw werd gebruikt voor het verzorgen van gewonden. In 1921 keerden alle schilderijen weer terug, maar de Russische Revolutie veranderde het doel van de Hermitage. In 1917 werd de tsaar afgezet en werd de Hermitage een museum. Ook het Winterpaleis, waar de tsaar woonde, werd onderdeel van dat museum. Alle kunstwerken die in het bezit waren van tsaar werden eigendom van staat en werden in de Hermitage tentoongesteld. Tot aan 1930 werden daar ook veel privécollecties van edelen en rijke burgers aan toegevoegd.

Nadat Moskou in 1927 de hoofdstad werd van Rusland, werden veel schilderijen verhuist naar Moskou. Daarnaast was er een communistische organisatie die schilderijen verkocht aan onder meer een Armeense miljonair in Portugal, de Amerikaanse minister van Financiën, het Rijksmuseum Amsterdam en de National Gallery of Art in Washington D.C. In totaal werden zo'n 50 schilderijen op deze manier verkocht. Toen de stad in de Tweede Wereldoorlog belegerd werd, bleef het museum bespaard (als was er schade). De belangrijkste stukken lagen veilig in het Oeralgebergte opgeslagen. In 1945 heropende het museum, maar het duurde nog jaren voordat de schade was hersteld. In 1948 ontving de Hermitage 318 schilderijen van een gesloten museum in Moskou.

In 1981 werd het net gerestaureerde Mensjikovpaleis aan het museum toegevoegd. In 1985 gooide een verwarde man een fles met zwavelzuur op het schilderij Danaë van Rembrandt. Sinds 1997 is het schilderij gerestaureerd en is sindsdien achter glas te vinden. In 1991 kwam aan het licht dat het museum een collectie aan gestolen kunst uit Duitsland bezat. Deze kunstcollectie werd in 1995 gevonden en tentoongesteld. Sommige van deze schilderijen zijn nog te zien in het museum, anderen zijn teruggegeven aan de eigenaren.

In 1993 werd het museum uitgebreid doordat de Russische staat een gebouw gaf aan het museum en in 1999 ook nog eens een nieuwe tentoonstellingsruimten. In de voormalige keizerlijke porselein fabriek is sinds 2003 onderdeel van het museum en brengt de verzameling porselein onder. In 2006 werden er 221 kleinere voorwerpen uit het museum gestolen, waaronder zilverwerk en juwelen. Aan het eind van 2006 werden deze objecten weer gevonden.