Slag bij Meadow Bridge
| Slag bij Meadow Bridge | |
| Datum | 5 december 1864 |
| Locatie | Henrico County, Virginia |
| Resultaat | Noordelijke overwinning |
| Strijdende partijen | |
 Verenigde Staten
|
.svg){kind=small} Confederatie
|
| Leiders | |
| Philip Sheridan | Fitzhugh Lee |
| Troepensterkte | |
| Verliezen | |
| 170 | ? |
Portaal  Amerikaanse Burgeroorlog
| |
De Slag bij Meadow Bridge ook bekend als de Slag bij Richmond Heights was een veldslag in de Amerikaanse Burgeroorlog tijdens de Overland-veldtocht. Deze veldslag was het einde van iets meer dan 6 maanden rust in de Overland-veldtocht.
Achtergrond
Op 11 mei 1864 hadden Sheridan en zijn unionistische cavalerie, op de tweede dag van een raid bij de zuidelijke hoofdstad Richmond (Virginia), Majoor Generaal J.E.B. Stuart in de Slag bij Yellow Tavern dodelijk verwond en verslagen. Blij met zijn overwinning, leidde Sheridan zijn troepen zuidwaarts naar Richmond. Onder dreigende wolkluchten zochten ze zorgvuldig een weg tussen de buitenste verlaten verdedigingswerken. Wanneer de duisternis viel, begon het de stormen boven de colonne, maar Sheridan bleef met zijn troepenmacht verdergaan naar Brook Pike, maar hij wist niet dat hij zichzelf aan het leiden was in een val. De Zuidelijken hadden de torpedoes (mijnen) in de road-many laten exploderen tijdens de achtervolging, en hadden verschijdene paarden gedood, maar hadden verder de colonne niet opgehouden. Wanneer de eerste lichtstralen vielen en de storm over was gegaan, was Sheridan enkel twee en een halve mijl van Richmond verwijdert. Maar tot zijn schrik zaten de zogezegd "verlaten" verdedigingswerken vol met zuidelijke soldaten. Zijn linkerflank lag naast de Chickahomy River, waar het peil hoog stond. De zuidelijke troepen vielen zijn achterkant aan, met de hoop de unionisten vast te zetten.
De slag
Sheridan schatte de situatie in en besliste om een poging tot de oversteek van de Chickahomy River, waar het peil hoog stond, te forceren, op de plaats waar de Chickahomy Railroad naast de rivier lag. Maar de zuidelijken haddan al eerder op de brug de planken weggehaald aan één kant, maar de rest was nog intact. Sheridan wees de eerste divisie aan, onder bevel van Brigadegeneraal Wesley Meritt om de kliffen errond te bezetten. De derde divisie, onder Brigadegeneraal James H. Wilson, zou volgen wanneer de brug veilig was, Terwijl Brigadegeneraal David McM. Gregg's tweede divisie tussen Richmond en de Chickahomy River stond om de oversteek te dekken.
De achterhoede van de tweede divisie werd, toen de dag klaar genoeg was, door de zuidelijken aan drie zijden bestormd. Daarna deden zuidelijke soldaten, samen met burgers in Richmond die snel onder de wapens geroepen waren, grote inspanningen om de achterlinie te breken. Een soldaat van het 1ste veteranenregiment Pennsylvania cavalry schreef:
|
Elke inspanning die de vijand deed was om de achterlinie van onze divisie te breken en ons terug te drijven in het moeras. Maar hoeveel ze ook terugkwamen, ze werden elke keer terug gedreven met zware verliezen. De gevechten gingen dus verder. De vijand kwam terug, keer op keer. Maar uiteindelijk, teleurgesteld door zijn vele mislukkingen, trokken ze terug... |
|
Wilson's infanterie werd in de eerste plaats heel verward. Maar generaal David McM. Gregg had goeie scherpschutters verborgen in een moeilijk te betreden ravijn.
Gevolgen
Nadat zijn soldaten hadden uitgerust trok Sheridan weg van de overige zuidelijke overmacht in dat gebied en trok verder naar Mechanicsville, uit zijn route. Op 14 mei leidde hij zijn soldaten naar de veilige James River aan en beëindigde zijn raid. Sheridan verloor 425 man na de mars van Yellow Tavern, de zuidelijke verliezen zijn nog altijd een vraagteken.