Hardcore

HARDCORE

Hardcorehouse rheen gabberhouse) is ontstaan uit de uit Detroit overgewaaide hardere housevarianten. Hardcorehouse wordt gekenmerkt door snelle bassdrums (bij sommige varianten meer dan 260 BPM) en wordt vergezeld van snerpende basslines en rap- en zangsamples. Veelal zijn deze samples afkomstig uit andere muziek of uit films; met name rap-formatie Public Enemy wordt met enige regelmaat gesampled.

Inhoud [verbergen] 1 Geschiedenis van de hardcore 2 Voormalig hardcore artiesten 3 Substijlen 4 Bekende hardcore- en gabberfeesten in Nederland 5 Bekende hardcore- en gabberfeesten buiten Nederland

[bewerk] Geschiedenis van de hardcore Het is moeilijk het begin van de hardcore aan te wijzen. Hardcore is een samensmelting van verschillende stijlen en daarom lopen ze allemaal over in wat later hardcore zou worden. Sommige mensen beweren dat Mescalinum United de eerste plaat heeft gemaakt onder Planet Core Productions, dat opgericht is in 1989 in Frankfurt am Main (Duitsland), maar als je de plaat beluistert, hoor je nog veel invloeden van andere stijlen.

Wat wel noemenswaardig is, is dat de moderne hardcore groot is geworden in Nederland en wel in Club Parkzicht in Rotterdam en Multigroove in Amsterdam. DJ Rob en DJ Paul kwamen er vaak draaien. In Vlaanderen was deze muziekstijl minder succesvol dan de techno die door grote clubs in de buurt van Antwerpen, zoals La Rocca, werd gedraaid. Ook de latere Zillion richtte zich vooral op techno. In Italië zijn hardcore en de daaruit voortgevloeide hardstyle wel populair.

De eerste hardcoreplaten in Nederland verschenen in 1992, toen Rotterdam Records werd opgericht door DJ Paul Elstak. Een belangrijke pionier uit deze tijd is DJ Rob, hij draaide vooral in Club Parkzicht in Rotterdam. Binnen korte tijd werd hardcore redelijk populair in geheel West-Europa. De aanhangers van deze muziekstroming uitten zich vaak door hun hoofd kaal te scheren, in trainingspakken (merken Australian en Cavello) rond te lopen en maar aan één ding te denken: feesten. Zij werden gabbers genoemd. Drugsgebruik was en is bij hardcorefeesten vaak niet van de lucht. Xtc is al heel lang populair, omdat het een euforisch gevoel geeft en de gebruiker van een dosis energie voorziet, maar het drugsgebruik beperkt zich niet tot alleen xtc. Er is overigens niet echt bewijs dat er meer drugs gebruikt wordt in de gabberscene dan in andere dance-scenes.

Rond 1995 beleefde gabber een hoogtepunt; vrijwel wekelijks gingen vele duizenden liefhebbers naar houseparty's, waar zij nachtenlang feestten op platen van o.a. Neophyte, Rob Gee en 3 Steps Ahead. Er verschenen tijdschriften zoals Strobe en Thundermagazine en de compilatie(verzamel)-cd's (bijvoorbeeld Thunderdome, Masters of Hardcore, Nightmare en Hellraiser) haalden grote omzetten. Tegelijkertijd wist de vrolijkere variant happy hardcore regelmatig de Top 40 te bereiken met nummers als Wonderful days(sic) van Charly Lownoise & Mental Theo en I wanna be a hippy van Technohead.

De vercommercialisering en negatieve berichtgeving over gabbers hebben ervoor gezorgd dat de muziekstroming eind 1997 in populariteit afnam, hetgeen resulteerde in het stopzetten van een heleboel labels, waaronder de meeste sublabels van ID&T. In de daaropvolgende jaren beleefde de gabbercultuur een sluimerend bestaan, waar het echter in de undergroundscene wel populair bleef. De die-hards bleven gabber en de wat minder enthousiastelingen stapten over op housevarianten zoals (hard-)trance, techno en het tegenwoordig populaire hardstyle. Sinds 2001 is gabber echter weer aan een gestage opmars bezig. De laatste tijd ziet men steeds meer de 'aussies' en cavello trainingspakken terugkomen (de oude stijl). De bomberjack's worden nog steeds door de meeste gabbers gedragen. Van oudsher zijn er associaties geweest met rechtsextremisme. Uit onderzoeken bleek echter dat de overgrote meerderheid van de hardcore liefhebbers hier niks mee te maken wilde hebben. Toch worden jongeren die hardcore luisteren vaak bevooroordeeld door mensen die denken dat hardcore en racisme met elkaar verband houd.

[bewerk] Voormalig hardcore artiesten 3 Steps Ahead (overleden op 27-08-2003), DJ Sim (gestopt, produceert nu trance), Gizmo (gestopt, tegenwoordig bekend als hardstyle dj/producer), King Dale (anno 2006 bekend als Mark van Dale), Da Joker/Tom Ace/DJ Maikel

[bewerk] Substijlen Early Rave oldschool / oldstyle Early Hardcore Artcore Happy Hardcore Mainstream/Present hardcore Industrial Hardcore Darkcore Speedcore Terror UK Hardcore Frenchcore Breakcore

De hardcore (voor zover mensen het hardcore noemen, dit is in elk land anders) is onderverdeeld in de hierboven genoemde substijlen. Hardcore ontstond uit de combinatie van new beat, acid house, techno en is een snellere versie van techno (tekno eind jaren tachtig van de 20e eeuw). Artiesten als Human Resource, L.A. Style en T99 zijn een paar bekende vertegenwoordigers van het genre.

De hardcore heeft als eigenschap dat de nadruk ligt bij de beats. Zonder originele beat was er geen origineel nummer. Een beat is een samenstelling van een kick en een bass. Deze kunnen zó variëren, dat er eigenlijk een eindeloze stroom verschillende beats is. Bij elke stijl ligt de nadruk weer meer op andere variaties, zoals bij speedcore het tempo.

[bewerk] Bekende hardcore- en gabberfeesten in Nederland Thunderdome Masters of Hardcore A Nightmare in Rotterdam Mysteryland (sinds 2006 programmeert dit evenement weer hardcore) Bekende organisaties in Nederland zijn onder andere: ID&T, Q-Dance, Dance 2 Eden, Art of Dance, Multigroove, B2S, Midtown, UDC, RIGE Entertainment, TW Magazine, NRG-Events.

[bewerk] Bekende hardcore- en gabberfeesten buiten Nederland Fuckparade, een cultureel-politieke technodemonstratie in Berlijn. Muziek op de Fuckparade is onder meer speedcore, gabber, extratone, punk en house. Hardcore till I die, reeks feesten in de UK, met de daar immens populaire UK Hardcore stroming, mix tussen hardcore en trance. Bij deze feesten zijn ook meerdere arena's met oa early rave, gabba (de hardcore zoals we die in Nederland kennen) en soms drum 'n bass. Street Parade in Zürich. Speedrazor & Hellraiser in Duitsland. Deze feesten zijn van oorsprong Nederlands, maar de Duitse edities worden sinds 1997 georganiseerd door EHU dat weer opging in Kingsize Events. Kingsize Events is sinds 2005 van naam veranderd: Global Underground. In de periode van Kingsize Events werkte twee middelgrote Nederlandse organisaties mee Die-Hard en Rave-O-Lution. Na een tijdje stopte deze organisatie met de Speedrazor & Hellraiser feesten. Sinds 2005 organiseert Underground For Ever weer Speedrazor feesten in Nederland. Die-Hard houdt zich tegenwoordig bezig met drum'n'bass feesten (Drop D'n'B) terwijl Rave-O-Lution de extremere kant is opgegaan als ondersteunende organisatie binnen P.O.R.N. Begin 2007 hebben A.l.e.x. Events & Confusion Events de rechten van de merknaam Hellraiser verkregen.

Club X, discotheek in Wuustwezel, België (Bestaat niet meer) Hardcore Gladiators in de Turbinenhalle in Oberhausen (Duitsland) (Organisatie PTP is failliet) The Wall, discotheek in Weelde waar een wekelijkse hardcore programmering was (België). Eind 2006 opgegaan in The Virus, een jump/R&B discotheek dat onderdeel uitmaakt van The Clubs. Raving Nightmare in de Brabanthal in Leuven (België) Masters of Hardcore in Duitsland en Italië, deze edities zijn ook in handen van Art of Dance. Project: Hardcore.BE de Belgische editie van Project: Hardcore georganiseerd door B2S en Darcon Productions bassleader verschillende hardcore zalen waaronder oldskool en hardcore

Categorieën: Muziekgenre | Hardcore house