Michiel de Ruyter
Michiel de Ruyter (1607) heette eigenlijk Michiel Adriaenszoon.
Het is niet zeker waar hij is geboren, want alle doopboeken in Vlissingen zijn verbrand. En ook over zijn kinderjaren is niet veel bekend. De vader van Michiel was zeeman,later werd zijn vader bierdrager.Samen met de Middelburgse Aeltje Jansdochter kregen ze 11 kinderen.Michiel was de vierde.
Michiel groeide op tijdens het Twaalfjarig Bestand in de Tachtigjarige oorlog. Hij begon als touwslager (daar verdiende hij 6 stuivers per week mee). Toen hij 11 jaar was kon hij varen als hoofdbootmansjongen. Hij had een soort boerenslimheid en handigheid die hem goed van pas kwamen. Hij werkte meestal op boten van de familie Lampsins. Later is hij zichzelf "de Ruyter" gaan noemen.
Later ging hij op walvisvaart en maakte handelstochten. De Ruyter was erg geliefd bij zijn manschappen. Hij trainde ze goed. Hij hield als eerste spiegelgevechten,dat zijn schijngevechten waarbij een zeeslag werd geoefend. In 1640 werd hij koopvaardijkapitein en voer hij 2 keer naar Brazilië. In 1652 ging hij rentenieren (Hij ging leven van de rente van zijn verdiende geld).
Maar in 1652 brak de Eerste Engels-Nederlandse oorlog uit en hij werd gevraagd om kapitein te worden van de vloot. Heel bekend is zijn tocht naar Chatham in 1667. Hij versloeg de Engelsen. In 1676 hielp hij de Spanjaarden tegen de bezetting van Sicilië en Napels, daarbij raakte hij gewond. Kort daarna overleed hij aan wondkoorts.
Op de boulevard van Vlissingen staat een standbeeld van hem.
Het jaar 2007 is uitgeroepen tot het Michiel de Ruyterjaar.