Zeehondencentrum Pieterburen

Wat is de crèche?

De zeehondencrèche is een opvang voor zieke zeehonden. De crèche ligt in Pieterburen. De zeehondencrèche heeft zich inmiddels gevormd tot een echt ziekenhuis met laboratorium, een röntgenafdeling en aparte ruimtes voor de zeehonden. Naast het verzorgen en helpen van de zeehonden worden er in het bezoekerscentrum rondleidingen gegeven, tentoonstellingen en een film informatie gegeven over de problemen van de zeehond en zijn milieu. De zeehondencrèche en zijn vrijwilligers zetten zich in voor de gezondheid van de zeehonden. Het is eigenlijk een goed doel. In de crèche worden gewonde en zieke zeehonden opgenomen, en huilers. Dat zijn babyzeehonden die hun moeder zijn kwijtgeraakt.

Wanneer?

In 1971 begon Lenie ’t Hart met een badje in haar achtertuin met het opvangen van haar eerste zeehond. Het dier werd op 21 december 1970 gevonden bij Lauwersoog. Lenie noemde hem Loeskus. Kort daarna kwamen er meer badjes in de achtertuin en werd er geld ingezameld voor een echte zeehondencrèche. Dat was niet de eerste keer dat er zeehonden werden opgevangen. Al jaren daarvoor ving de familie Wentzel zeehonden op. Toen mevrouw Wentzel stierf werd Lenie gevraagd om haar werk over te nemen. De zeehondencrèche heeft in de loop der jaren onderzoek gedaan naar het opvangen van zeehonden.

Het verblijf

Als de hulpverleners bij het zieke dier zijn aangekomen moet het meestal zo snel mogelijk naar de crèche. Dat gaat vaak met de auto maar ook soms met de boot. Zodra een zeehond bij pieterburen is aangekomen, wordt het dier onderzocht door een dierenarts. Als het nodig lijkt worden er röntgenfoto’s genomen. Als een zeehond ziek is en dat besmettelijk is voor de andere zeehonden, moet het dier in quarantaine. Dat betekent dat de zeehond in een apart hokje moet. Hij kan dan geen contact hebben met andere zeehonden. Na ongeveer 3 weken mag de zeehond bij de andere zeehonden. Als een zeehond helemaal hersteld is en klaar is om weer de zee in te gaan wordt hij uitgezet.

De uitzetting

Als een zeehond sterk genoeg is kan het worden uitgezet. Hij krijgt een merkje in zijn poot zodat ze hem weer herkennen als de zeehond nog een keer wordt gevonden. De zeehonden worden in reiskisten gestopt. Ze worden nooit alleen uitgezet maar in groepjes van 3 of 4. Dan hebben ze steun aan elkaar. De dieren worden vlakbij de zee uitgezet zodat ze niet zoveel hoeven te hobbelen. Vaak worden de dieren uitgezet door kinderen of volwassenen die de zeehond hebben gesteund met geld. Alle zeehonden worden uitgezet, ook blinden. Na een paar minuten duiken er al kopjes op uit het water om hun soortgenoten te verwelkomen.

Wat gebeurt er de hele dag?

7.00 In de keuken wordt er eten en medicijnen klaargemaakt. 08.30 De hokken worden schoongemaakt. 9.00 De crèche gaat open voor bezoekers. 9.30 De zeehonden worden onderzocht. 11.00 De zeehonden worden gewogen. Als ze op een goed gewicht zijn kunnen ze worden uitgezet. 14.00 De tweede voederbeurt. 14.30 Een paar gezonde zeehonden worden uitgezet. 16.00 De dieren krijgen weer medicijnen. 19.00 Er wordt opnieuw vis gemalen voor de avond. 22.00 De laatste ronde langs de zeehonden. Er wordt nog even gecontroleerd.