Annemiek van Vleuten
Annemiek van Vleuten | |||||||
![]() | |||||||
Annemiek van Vleuten (foto 2017) | |||||||
Persoonlijke informatie | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Nationaliteit | Nederland | ||||||
Geboren | 8 oktober 1982 | ||||||
Geboren te | Vleuten | ||||||
Woonplaats | Wageningen | ||||||
Lengte | 168 cm | ||||||
Specialisme | wegwedstrijd, wegtijdrit | ||||||
Prestaties | |||||||
| |||||||
Portaal ![]() |
Annemiek van Vleuten (geboren 1982) is een Nederlandse wielrenster, die deel uitmaakt van de formatie Movistar. Sinds ze haar profcarrière in 2009 begon, fietste ze een indrukwekkende erelijst bij elkaar. Ze boekte successen in meerdere grote rondes en behaalde topklasseringen in klassiekers. Meermaals werd ze Nederlands kampioen bij de individuele tijdrit en in 2017 werd ze op dit onderdeel wereldkampioen in het Noorse Bergen.
Studie
Je zou Van Vleuten een laatbloeier kunnen noemen, want voor ze zich fulltime op de wielersport toelegde, voltooide ze een masterstudie aan de Wageningen Universiteit.
Horrorcrash
Bij de olympische wegwedstrijd in Rio de Janeiro in 2016 bleek Annemiek in topvorm te verkeren. Ze lag ruim aan kop en had het goud – zo leek het – voor het grijpen. Met nog 10 kilometer naar de meet ging ze echter op het natte wegdek bij een steile afdaling op volle snelheid onderuit en klapte tegen een betonnen afscheiding langs de weg. De achtervolgsters, onder wie Anna van der Breggen, kregen de schrik van hun leven, toen ze Van Vleuten voor dood zagen liggen. Die had een hersenschudding en gebarsten ruggenwervels opgelopen, maar een maand later koerste ze alweer.
Tijdens het WK 2018 kwam Annemiek zwaar ten val (gebroken knieschijf), maar wist toch nog als 7de te eindigen. Na maanden revalidatie vond ze haar oude vorm weer terug en won in 2019 de Strade Bianche (een hooggeschatte Italiaanse wegwedstrijd).
2019
De ondanks alle tegenslagen altijd vrolijke Annemiek reed in 2019 bijzonder sterk in de voorjaarsklassiekers. Na 2de plaatsen in de Ronde van Vlaanderen, de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl won ze Luik-Bastenaken-Luik!
Ongelooflijk. Zo kun je de prestatie van Annemiek van Vleuten wel noemen toen ze in 2019 bij het WK in het Engelse Yorkshire de titel op de weg veroverde. Had ze als torenhoge favoriete haar titel op de tijdrit tijdens datzelfde WK aan de Amerikaanse Dygert moeten laten, nu nam ze revanche door met een solo van liefst 105 kilometer goud te grijpen. Anna van der Breggen maakte het Nederlandse feestje compleet door op 2.15 minuten tweede te worden. Een wanhoopspoging van Dygert die in een achtervolgend groepje zat om Van Vleuten bij te halen, faalde. Ze werd 4de op 3.24.
2020
De eerste serieuze krachtmeting na de maandenlange gedwongen rustpauze door de coronapandemie, de semiklassieker "Strade Bianche", was - evenals vorig jaar - een prooi voor Van Vleuten. Ook het in Bretagne gehouden EK op de weg (27 augustus 2020) besliste Van Vleuten in een bloedstollende sprint à deux met de Italiaanse Longo Borghini in haar voordeel. Door een gebroken pols moest ze in 2020 de Ronde van Italië voor vrouwen in de voorlaatste etappe verlaten toen ze ruim het klassement aanvoerde.
2021
Olympische wegrace "Tokyo 2020": goud voor de Oostenrijkse Anna Kiesenhofer, die al vroeg in de aanval was gegaan en een ruime voorsprong de gehele koers wist vast te houden. Voor Van Vleuten, die door desinformatie aanvankelijk dacht, dat ze gewonnen had, was zilver nu het hoogst haalbare.
In Tokio veroverde Annemiek van Vleuten op imposante wijze de olympische titel op de tijdrit. Ze verpletterde de concurrentie. Ze raffelde de 22,1 km af in 30.13 minuut en was daarmee bijna een minuut sneller dan de Zwitserse Marlen Reusser, die zilver pakte. Het brons was voor Anna van der Breggen op 1.01.
Het wielerjaar 2021 eindigde voor de eeuwige pechvogel Annemiek wel heel treurig. Bij de eerste editie van Parijs-Roubaix voor vrouwen kwam ze op het kletsnatte parcours ten val en bleek haar schouder en haar bekken op twee plaatsen gebroken te hebben. Voor de renster van Movistar is het niet de eerste keer dat ze aan het einde van het seizoen een zware blessure oploopt. In 2020 brak ze een pols. In 2018 liep ze bij de WK een gebroken knie op.
2022
Na prima resultaten bij de voorjaarsklassiekers met .o.a. winst in LBL, sloeg het noodlot toch weer toe. Annemiek was aan het fietsen met een oud-ploeggenote en kwam heel ongelukkig ten val, waarbij ze haar pols brak. De breuk was niet zo gecompliceerd, maar het was wel noodzakelijk om te opereren. Haar team Movistar verwacht dat Van Vleuten zich goed kan voorbereiden op de grote ronden Giro d’Italia Donne en Tour de France Femmes.
Juli 2022: Annemiek van Vleuten wint voor de derde keer (eerder in 2018 en 2019) de Giro Donne.
Juli 2022: Annemiek van Vleuten wint de eerste editie van de Ronde van Frankrijk voor vrouwen (Tour de France Femmes) door in de laatste twee zware bergetappes haar concurrenten kansloos te laten.
September 2022: Annemiek wint na de vrouwenedities van de Ronde van Italië en de Ronde van Frankrijk ook de "Challenge by La Vuelta", de vrouweneditie van de Ronde van Spanje!
September 2022: Annemiek van Vleuten wordt in Wollongong (Australië) op schitterende wijze wereldkampioene op de weg. Van Vleuten verrast in de slotkilometer de concurrentie met een aanval en soleert ondanks fysiek ongemak (valpartij drie dagen eerder tijdens dit WK, breukje in elleboog) naar haar tweede wereldtitel.