Alexander Graham Bell
Alexander Graham Bell (
, Edinburgh, 3 maart 1847 - 
, Baddeck Bay (Nova Scotia), 2 augustus 1922) is de uitvinder van de telefoon.
Achtergrond
Alexander Melvin Bell was de vader van Graham. Er waren al eerder mensen die het idee hadden van de telefoon, zoals Antonio Meucci, Charles Boursel, Philipp Reis en Elisha Gray. Reis bracht een slechter geluid voort dan Bell, Boursel vroeg niet om patent, Gray vroeg later dan Bell om patent en Meucci kon het patent niet betalen. Allemaal redenen om Alexander Bell het patent te geven. De vader van Alexander Bell was aan een onderzoek begonnen voor een taal voor doven. Hij ontwikkelde de ‘zichtbare spraak’ van zijn vader, Alexander Melville Bell. In 1870 kreeg Bell de eerste prijs op het uitvindersalon in Philadelphia voor een aantal kleine uitvindingen die later werden gezien als de voorlopers van de telefoon die Bell later zou uitvinden. Ook in 1870 verloor Alexander zijn beide broers. In 1871 emigreerde hij samen met zijn ouders naar de Verenigde Staten om daar als onderwijzer te gaan werken, hij moest doofstommen de gebarentaal leren en was daar erg enthousiast in. Daar leerde hij ook Helen Keller kennen, een doof-blinde vrouw.
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|