Sralai
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
Dit artikel is nog niet af. |
De sralai (Khmer: ស្រឡៃ) is een blaasinstrument uit Cambodja dat een viervoudig riet gebruikt om geluid te maken. Het instrument wordt gebruikt in het zogeheten pinpeat- orkest, waar het het enige blaasinstrument is. De set viervoudige rieten is gemaakt van het blad van de palmboom. De boring (de binnenzijde van de pijp) van het instrument is niet gelijkmatig geboord, maar "licht conisch", dat wil zeggen van smaal naar breed. Het instrument is verwant aan de westerse hobo, die een dubbelriet en een conische boring heeft. De pinpeat-instrumenten stemmen af op de toonhoogte van de sralai en de speler moet een zogeheten cirkelvormige ademhaling leren om achter elkaar te kunnen spelen zonder te stoppen om op adem te komen. De sralai lijkt qua bouw en speeltechniek erg op de Thaise pi.
Sralai is een muziekinstrument dat duizenden jaren oud is en dateert van vóór de 9e eeuw. Want op de muren van de tempel, die in de 9e eeuw werd gebouwd, staat een beeldhouwwerk van Sralai afgebeeld, samen met andere muziekinstrumenten. Volgens Chuon Nath, een lid van de Mahanikaya-raad in 1965, is dit Khmer-instrument verwant aan een Indiaas muziekinstrument genaamd sehi of naga. Dat instrument werd gebruikt tussen de nul en de 6e eeuw tijdens de Indiase bezetting. De sralai heette oorspronkelijk Sehi in India. Later veranderde de Khmer een andere vorm dan de Indiase sehi, de vorm van de kleine sralai en de grote sralai die tegenwoordig wordt gebruikt. Er zijn twee soorten draden: kleine draden en grote draden.Beide draden hebben dezelfde methode en gebruiken hetzelfde materiaal. De kleine en grote snaren hebben dezelfde toongaten, uit elkaar geplaatst volgens hun eigen toonniveau. Elke socket kan twee tot drie tonen gebruiken door vingers uit te schakelen