Paus Johannes XII
Paus Johannes XII (937-964), staat bekend als een van de slechtste pausen uit de geschiedenis van de Katholieke Kerk. Hij werd geboren als Octavianus, werd als 18 jarige jongen in december 955 paus. Hij volgde paus Agapetus II op, geen sterke maar wel kerkelijke paus. Alberic II, de vader van Octavianus, een machtige senator en de gouverneur van Rome, heeft ervoor gezorgd dat Octavianus paus zou worden. Paus Johannes XII hield zich vooral bezig met de jacht zowel op wild als op vrouwelijk schoon. Hij toonde geen interesse in de spirituele zaken. Zelfs de communie nam hij niet.
Conflicten met de adel en de keizer
Hij kwam al gauw in conflict met de adel van Italië . Hij zocht daarom steun bij de Duitse koning Otto I die hij in februari 962 kroonde tot keizer. De paus kreeg hierdoor grote gebieden in Italië, maar de keizer kreeg het toezicht over recht en orde in de pauselijke gebieden. Dit betekende een intensivering van de relaties tussen de wereldlijke en de geestelijke macht. Toen keizer Otto I twee weken na de keizerskroning met een legermacht Rome binnentrok, zocht paus Johannes XII aansluiting bij de keizer van Byzantium. Keizer Otto I wilde de paus hierom gevangen nemen. Die wist echter tijdig te vluchten. Toen die weg was uit Rome liet Otto I paus Johannes XII afzetten en benoemde een nieuwe paus, die echter al na enkele maanden het veld moest ruimen want paus Johannes XII keerde weer terug.
De dood van Johannes XII
Hij leefde echter niet lang, want uiteindelijk zal hij in 964 sterven, naar verluid in het bed van een getrouwde vrouw, door de hand van een woedende jaloerse echtgenoot. Deze heeft hem zo toegetakeld dat hij nog maar 8 dagen bleef leven. Hij is niet eens 27 jaar oud geworden, een leeftijd waarop de meeste pausen niet eens bisschop waren.
Kritiek van de latere generaties
Later zou men verzuchten dat met zulke slechte leiders God wel moet bestaan, want iedere andere organisatie zou dan al snel verdwenen zijn.