Bastaardsatijnrups
De Bastaardsatijnserups en de volwassenen bastaardsatijnse vlinder is een rups die brandharen heeft die voor irritaties kan zorgen bij mensen en dieren. De laaste jaren komt de rups zich steeds vaker voor in Nederland .
Uiterlijk
De eitjes worden in groepjes bij elkaar gelegd en door de vlinder bedekt met goudbruine brandharen uit haar achterlijf , zodat de eitjes en jonge rupsen minder aantrekkelijk zijn voor vogels of vijanden.
De rupsen zijn goudbruin van kleur met geelbruine haren , 2 rode stippen op de rugzijde en twee paralel dun lopende witte lijnen. De rups ongeveer 35 milimeter lang. De vlinder is sneeuwwit van kleur met uiteinde van het achterlijf een goudbruine pluim de vleugelbreedte is 30 tot 40 milimeter .
Ontwikkeling
De vlucht van de vlinders is van juni tot begin augustus. De vlinders zetten in deze tijd hun eitjes af op onderzijde van de bladeren van loofbomen in groepen van 200 tot 300 stuks . De rupsen komen uit in juli/ augustus en eten het blad van voornamelijk duindoornen maar ook meidoorn en eiken en fruitbomen. De rupsen overwinteren gezamenlijk in de grote nesten gemaakt van samengespannen bladeren. In het voorjaar zetten de rupsen de vraat voor tot ze verpoppen in juni.