Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
| Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog | ||
|
| ||
|---|---|---|
| Enkele foto's van de onafhankelijkheidsoorlog | ||
| Datum | 31 maart 1991 - 12 november 1995 | |
| Locatie |  Kroatië
| |
| Overwinning voor | Kroatië
| |
| Resultaat | Joegoslavië erkent de Kroatische onafhankelijkheid in 1992 Kroatië krijgt controle over zijn gehele gebied Kroatische troepen helpen het Bosnische leger om controle over Bosnië te krijgen | |
| Strijdende partijen | ||
| Kroatië Bosnië en Herzegovina (1994-1995) |
Joegoslavië (1991-1992) Servisch Krajina (1992-1995) Servische Republiek (1992-1995) |
|
| Leiders | ||
| Franjo Tuđman Gojko Šušak Anton Tus Janko Bobetko Zvonimir Červenko Petar Stipetić Ante Gotovina Mladen Markač Martin Špegelj |
Slobodan Milošević Veljko Kadijević Blagoje Adžić Života Panić Milan Martić Milan Babić Goran Hadžić Jovica Stanišić Franko Simatović Radovan Karadžić Ratko Mladić |
|
| Troepensterkte | ||
| 70.000 (in 1991) 200.000 (in 1995) |
145.000 (in 1991) 50.000 (in 1995) |
|
| Verliezen | ||
| 15.000 doden en vermisten 300.000 vluchtelingen |
7.204 doden en vermisten 300.000 vluchtelingen |
|
Portaal  Geschiedenis
| ||
De Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog of Kroatische Oorlog was een oorlog in Kroatië tussen 1991 en 1995. Het is onderdeel van de Joegoslavische burgeroorlogen. De oorlog zorgde ervoor dat Kroatië een onafhankelijk land werd. Voorheen was het onderdeel geweest van Joegoslavië. In het begin was het een oorlog tussen Kroatië en het Joegoslavische leger. Later ging de oorlog voornamelijk tussen Kroatië en de Servische minderheden in het land.
In 1991 verklaarden zowel Kroatië als Slovenië zich onafhankelijk van Joegoslavië. Het Joegoslavisch leger viel vervolgens beide deelstaten binnen, maar kon de gebieden niet onder hun controle houden. Door het akkoord van Brioni erkende Joegoslavië Slovenië en Kroatië als onafhankelijke landen. In Kroatië leefden echter grote groepen Serven, voornamelijk in het noordoosten en in het midden aan de grens met Bosnië. Joegoslavië bestond grotendeels uit Serviërs, waarvan het grootste deel alle Serviërs in één land wilde verenigen (Groot-Servië). De Servische minderheden in Kroatië (en Bosnië) moesten hier onderdeel van worden. Vanaf 1992 was de oorlog daardoor tussen de Kroatische overheid (aan de ene kant) en de Republiek Servisch Krajina en de Servische Republiek. De Republiek Servisch Krajina werd door de Servische minderheid in Kroatië uitgeroepen, terwijl de Servische Republiek door de Servische minderheid in Bosnië uitgeroepen werd.
Tussen 1992 en 1994 vochten de Kroaten ook tegen Bosnië en Herzegovina in de Kroatisch-Bosniakse Oorlog. In Bosnië leefde namelijk ook een Kroatische minderheid die zich onafhankelijk verklaarde (Kroatische Republiek Herceg-Bosna). Deze oorlog was weer onderdeel van de Bosnische Burgeroorlog. In 1994 sloten Kroatië en Bosnië vrede en vochten vanaf toen samen tegen de Serven. Zowel de Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog als de Bosnische Burgeroorlog eindigden in 1995 met het verdrag van Dayton.
De Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog was erg bruut. 20.000 mensen overleden in de oorlog, veel gebouwen en infrastructuur was verwoest en en veel oorlogsmisdaden werden gepleegd. Het Joegoslaviëtribunaal heeft later veel oorlogsmisdadigers uit de oorlog berecht.