Roodkapje

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Roodkapje en de wolf

Roodkapje is een bekend sprookje. Roodkapje is een sprookje dat in veel verschillende Europese landen voorkomt. Het is waarschijnlijk ontstaan in de 17e eeuw, maar mogelijk is het ouder. Roodkapje gaat over een meisje genaamd Roodkapje, wat boodschappen of bloemen gaat brengen aan haar oma. Onderweg komt ze een wolf tegen die zich ook voordoet als haar oma.

Roodkapje is een sprekende naam, aangezien het iets zegt over het personage zelf. Roodkapje draagt dan ook een rood kapje op haar hoofd. Net als in veel andere sprookjes is Roodkapje bedoeld om kinderen te waarschuwen voor wolven of andere wilde dieren. Hiermee heeft Roodkapje ongeveer dezelfde boodschap als de wolf en de zeven geitjes of de drie biggetjes.

Verhaal

Let op! Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Roodkapje is een jong meisje, wat altijd een rood kapje draagt. Hierdoor heeft ze ook de naam Roodkapje. Roodkapje woont met haar moeder in een huisje in het bos. Haar grootmoeder woont in een huisje een stuk verder in hetzelfde bos. De groetmoeder is ziek en kan haar bed niet uitkomen. Daarom heeft Roodkapjes moeder een mandje gemaakt met eten en andere boodschappen. Aangezien de moeder geen tijd heeft om het mandje te brengen, stuurt ze Roodkapje naar het huisje van de groetmoeder om het mandje te brengen. De moeder waarschuwt Roodkapje dat ze in één keer door moet lopen en niet mag praten met vreemde mensen onderweg. Niet iedereen heeft namelijk goede bedoelingen.

Diezelfde dag nog loopt Roodkapje met het mandje naar het huis van haar grootmoeder. Onderweg komt Roodkapje bij een open veld aan, waar de meest prachtige bloemen groeien die ze ooit heeft gezien. Roodkapje besluit daarom van het pad af te wijken en de bloemen te plukken. Ze wil de bloemen geven aan haar groetmoeder, zodat deze ervan zou opknappen. Wanneer ze de bloemen plukt komt er een wolf naar haar toe. De wolf vraagt aan Roodkapje wat ze aan het doen is. Roodkapje vertelt de wolf dat ze bloemen aan het plukken is voor haar zieke grootmoeder. De wolf loopt vervolgens naar het huisje van de grootmoeder, terwijl Roodkapje nog altijd bloemen aan het plukken is. In het huisje eet de wolf de grootmoeder op. Vervolgens verkleed de wolf zich aan de grootmoeder en gaat in haar bed liggen.

Even later komt Roodkapje bij het huisje van de grootmoeder aan en belt aan. Ze weet niet dat de wolf haar grootmoeder heeft opgegeten of dat de wolf zich voordoet als haar grootmoeder. De wolf vertelt Roodkapje aan het touwtje te trekken, waardoor de deur vanzelf opengaat. Roodkapje loopt vervolgens naar het bed van haar grootmoeder en schrikt door haar uiterlijk. Vervolgens volgt het volgende gesprek:

Roodkapje: "Maar oma, wat heeft u grote oren!" Wolf: "Daarmee kan ik je beter horen, mijn kind." Roodkapje: "Maar oma, wat heeft u grote ogen!" Wolf: "Daarmee kan ik je beter zien, mijn kind." Roodkapje: "Maar oma, wat heeft u een grote neus!" Wolf: "Daarmee kan ik je beter ruiken, mijn kind." Roodkapje: "Maar oma, wat heeft u een grote mond!" Wolf: "Daarmee kan ik je beter opeten, mijn kind."

Vervolgens springt de wolf uit bed en eet Roodkapje op met huid en haar. Hierna viel de wolf in een diepe slaap, doordat hij zo vol zat.

Na een paar uur kwam een houthakker aan bij het huisje. Hij hoorde heel luid gesnurk en wist dat dit niet van de oma had kunnen zien. De houthakker haastte zich binnen en zag dat de wolf iemand opgegeten had. Hierdoor sneed de houthakker de buik open van de wolf. Hierdoor bevrijdde hij de grootmoeder en Roodkapje. Vervolgens vulden de drie de buik van de wolf met zware stenen en naaiden deze weer dicht. Vervolgens werd de wolf in een diepe waterput gegooid en niemand zag hem meer terug. De houthakker bracht Roodkapje en haar grootmoeder vervolgens naar het huis van Roodkapjes moeder. Die was al ongerust geworden, aangezien Roodkapje erg lang wegbleef. Iedereen leefde nog en gelukkig!

Adaptaties

Over Roodkapje is ook een liedje gemaakt van Pater Moeskroen: Roodkapje.