Witte tijger

Een Witte tijger is geen aparte soort Tijger. Er zijn er rond de driehonderd witte tijgers op de aarde. De witte tijger is niet ontstaan als een aparte soort maar doordat er twee verschillende tijgersoorten samen welpen gekregen hebben.b.v.een Bengaalse tijger en een Sumatraanse Tijger. De kans bestaat dan dat de welpen witte tijgers zijn geworden. Je kan het dus ook zien als een foutje van de natuur. Doordat ze te weinig pigment hebben worden ze wit. Ze zijn vaak net zo gezond en sterk als andere tijgers, alleen hebben ze een andersgekleurde vacht. Vaak zijn ze ook groter dan normale tijgers: dat zijn tussen twee soorten kruisingen meestal. Vanwege de zeldzaamheid van de vacht zijn ze erg gewild door pelsjagers en stropers. De witte tijger eet zwijnen, muntjak (aziatische hert), antilopen, wilde runderen en soms koeien en geiten.De meeste witte tigers leven nog maar in de Dierentuin.

De witte tijger is heel bijzonder, want deze dieren komen helemaal niet voor in het wild. Hun vacht valt te veel op om te kunnen jagen, verstoppen of onopvallend rond te lopen. Mensen vonden een witte tijger echter zo mooi, dat zij speciaal zijn gefokt op hun bijzondere uiterlijk.

De witte tijger is geen raszuivere soort. De meeste witte tijgers zijn echter Bengaalse tijgers. De Bengaalse tijger komt vooral voor in het Sandarban gebied tussen India en Bangladesh, maar ook in Noord- en Midden-India, Birma en Nepal.

Witte tijgers zijn niet raszuivere Bengaalse- of Siberische tijgers, maar het resultaat van een kruising tussen die twee. Omdat de witte kleur veroorzaakt wordt door een recessief gen en er dus alleen witte jongen geboren kunnen worden door kruising van twee tijgers met het gen voor wit is de kans dat in het wild op natuurlijke wijze een witte tijger geboren wordt en overleeft echt heel erg klein, statistisch gezien 1 op 10.000.

Door de inteelt worden veel jongen dood of met afwijkingen geboren. Daarom is het verboden om witte tijgers te fokken.