Video

filmstrook

Video betekent bewegend beeld. Daarnaast heb je audio wat geluid betekent. Samen wordt het audiovisueel genoemd. Een video is simpel gezegd een filmpje of opname met bewegende beelden. Dat is wat verwarrend, want een film wordt fotografisch vastgelegd op een soort doorzichtig plastic (in het begin brandbaar celluloid) in doorschijnende plaatjes, terwijl video electronisch (magnetisch) wordt vastgelegd. Een film moet eerst chemisch ontwikkeld worden voor je het via een projector kunt tonen.

Videocassettes

Zowel bij film als een video worden individuele foto's snel achter elkaar getoond. Hierdoor ontstaan bewegende beelden. Een film is alleen een stuk langer, terwijl meestal video's kort zijn. Ook kunnen video's makkelijk zelf gemaakt worden met een videocamera of telefoon (smartphone). Video's zijn over het algemeen een stuk eenvoudiger dan films.

De woorden film en video worden door elkaar gebruikt. Tegenwoordig wordt er 'bewegend beeld' mee bedoeld. Hierboven kon je al lezen dat het ook om twee verschillende mediums gaat, waarvan de film de oudste is.

Vroeger werden video's opgenomen op een videoband of beeldband. Dit was een soort van cassetteband, waarmee je iets kon afspelen. Bij de televisie werden deze zogeheten ampex-banden al vrij vroeg gebruikt. Later kwamen ze ook voor de consument in kleinere vorm op de markt. Speelfilms en TV-documantaires werden eerst op film opgenomen. De vele korte opnames werden uitgezocht en de gewenste opnames werden achter elkaar gemonteerd. Dit is het werk van de editor. Als de speelfilm of documentaire klaar was, werd deze als het ware voor een videocamera geprojecteerd en zo op videoband opgenomen. Deze speelfilms werden toentertijd ook op videobanden uitgegeven. Deze videobanden kon je kopen of huren in een videotheek. De videoband is later vervangen door de DVD, die een stuk compacter waren. Nu worden de videobeelden vastgelegd op een uitwisselbare harde schijf of USB. Ook TV-opnames worden vaak meteen via straalzenders naar de studio verstuurd en daar digitaal opgeslagen en/of om meteen uit te zenden of later te bewerken. Tegenwoordig zijn er streamingplatforms (zoals Netflix) en online sociale media (zoals YouTube). Hierop kunnen video's makkelijk worden bekeken, geüpload en gedeeld. Men kan tegenwoordig ook zelf de stukjes video achter elkaar monteren in een editprogramma. Dat gaat een stuk makkelijker dan toen met de filmstroken. Nu kun je met een eenvoudige klik een stukje video kopieren. Een stukje filmstrook moest belicht worden op een ander stukje filmstrook en weer via de chemische weg ontwikkeld worden in een filmlaboratorium. Dat koste veel meer tijd en was kostbaar. Ook het toepassen van effecten gaat tegenwoordig veel makkelijker. Je kunt met het editprogramma videobeelden in elkaar over laten vloeien, van kleur veranderen, tekst (ondertiteling) toevoegen enzovoorts. In het filmtijdperk was dat veel ingewikkelder en kon alleen door specialisten worden gedaan.