Ted Bundy: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Bundy FLA 8179.jpeg|miniatuur|Ted Bundy]] |
[[Bestand:Bundy FLA 8179.jpeg|miniatuur|Ted Bundy]] |
||
| − | '''Theodore |
+ | '''Theodore “Ted” Robert Bundy''' was een van de meest gevreesde Amerikaanse seriemoordenaars. Van 1974 tot 1978 verspreid over 7 staten (Washington, Oregon, Colorado, Idaho, Florida, Utah en California) pleegde hij 30 moorden. |
Ted Bundy had een zwak voor jonge vrouwen (en minderjarigen meisjes) die lang, stijl, bruin, of donkerblond haar hadden gedragen in een middenscheiding, en een slank lichaamsbouw. Deze eigenschappen zie je ook terug bij zijn slachtoffers. |
Ted Bundy had een zwak voor jonge vrouwen (en minderjarigen meisjes) die lang, stijl, bruin, of donkerblond haar hadden gedragen in een middenscheiding, en een slank lichaamsbouw. Deze eigenschappen zie je ook terug bij zijn slachtoffers. |
||
Versie van 12 mrt 2021 10:36
Theodore “Ted” Robert Bundy was een van de meest gevreesde Amerikaanse seriemoordenaars. Van 1974 tot 1978 verspreid over 7 staten (Washington, Oregon, Colorado, Idaho, Florida, Utah en California) pleegde hij 30 moorden.
Ted Bundy had een zwak voor jonge vrouwen (en minderjarigen meisjes) die lang, stijl, bruin, of donkerblond haar hadden gedragen in een middenscheiding, en een slank lichaamsbouw. Deze eigenschappen zie je ook terug bij zijn slachtoffers.
Ted Bundy lokte zijn slachtoffers meestal door te doen alsof hij een gebroken arm of been had en vroeg de meisjes om hulp bij zijn auto. Daar sloeg hij ze bewusteloos en nam hij hen mee. Daarna werden ze meestal verkracht, in elkaar geslagen, gewelddadig aangerand, gewurgd en vermoord.
Op 24 januari 1989 kreeg hij de doodstraf en werd hij geëlektrocuteerd.Veel mensen stonden buiten de gevangenis te juichen tijdens zijn doodstraf. Ook werd er opgeroepen die dag extra weinig elektriciteit te gebruiken zodat Ted Bundy nog extra erg werd geëlektrocuteerd.
Bevestigde slachtoffers:
Joni Lenz (overleefde de aanval)
Lynda Healy (1 februari 1974)
Donna Manson (12 maart 1974)
Susan Rancourt (17 april 1974)
Kathy Parks (6 mei 1974)
Brenda Ball (1 juni 1974)
Georgann Hawkins (11 juni 1974)
Janice Ott (14 juli 1974)
Denise Naslund (14 juli 1974)
Nancy Wilcox (2 oktober 1974)
Melissa Smith (18 oktober 1974)
Laura Aime (31 oktober 1974)
Carol DaRonch (ontsnapte)
Debby Kent (8 november 1974)
Susan Curtis (28 juni 1975)
Caryn Campbell (12 januari 1975)
Julie Cunningham (15 maart 1975)
Denise Oliverson (6 april 1975)
Lynette Culver (6 mei 1975)
Lisa Levy (15 januari 1978)
Margaret Bowman (15 januari 1978)
Karen Chandler (overleefde de aanval)
Kathy Kleiner (overleefde de aanval)
Cheryl Thomas (overleefde de aanval)
Kimberly Leach (9 februari 1978)