Concentratiekampen

Iemand vindt dat de inhoud van dit artikel ingevoegd zou moeten worden in concentratiekamp. Als de tekst wordt ingevoegd, wordt dit artikel een doorverwijzing.

Enkele overlevenden na de bevrijding van een concentratiekamp

Concentratiekampen

De joden moesten naar de concentratie kampen omdat dat moest van hitler Concentratiekampen werden vooral in de Tweede Wereldoorlog gebruikt. Ze brachten daar Joden heen in de Tweede Wereldoorlog. Meestal moesten de Joden daar dan Werken. Dat was vermoeiend. De meeste Joden overleefden het niet!]]. De Joden zijn het meest bekend, maar er werden ook veel Polen, Oekraïners, Russen, zigeuners, homoseksuelen en Bijbelvorsers zoals Jehova's Getuigen vermoord.

Een concentratiekamp is een kamp waar mensen in worden opgesloten, omdat ze bijvoorbeeld van een ander volk zijn of een andere mening hebben. De concentratiekampen zijn erg bekend geworden door de Tweede Wereldoorlog.

Soorten concentratiekampen

Interneringskampen: Hier werden vooral politieke tegenstanders opgesloten.

Doorgangskamp: Kamp waar gevangenen tijdelijk moesten blijven totdat ze doorgestuurd werden naar een werkkamp of vernietigingskamp.

Werkkampen: Hier moest hard gewerkt worden, mensen gingen ook dood aan vermoeidheid, honger of ziektes.

Reserveringskampen: Kamp waar mensen zaten die gespaard werden en nog niet hard hoefden te werken of dood moesten. Deze mensen werden gebruikt voor reclame bijvoorbeeld.

Vernietigingskampen: Mensen werden hier direct vermoord, meestal gebeurde dit in gaskamers.

Voorbeelden van concentratiekampen

Auschwitz, werk- en vernietigingskamp Sobibór, vernietigingskamp Treblinka, vernietigingskamp Bergen-Belsen, werkkamp Neuengamme, werkkamp Mauthausen, werkkamp Theresienstadt, werkkamp Westerbork, doorgangskamp Majdanek, werkkamp Vught, werkkamp Kamp Amersfoort, doorgangskamp Ravensbrück, werkkamp

Uitvinding

De concentratiekampen zijn uitgevonden door de Britten. In de Boerenoorlog hebben de Britten de vrouwen en kinderen van hun vijanden daarin opgesloten. Ze hoopten dat de strijders niet meer door zouden vechten. Dit lukte, maar het was voor de bevolking van die kampen verschrikkelijk. Ook Nederland had in Nederlands-Indië (later Indonesië) concentratiekampen. Ze sloten daar nationalisten op die daar vreselijk geleden hebben. Later sloten de Japanners de Nederlanders daar in op, in de zogeheten Jappenkampen.

Tweede Wereldoorlog

Dit is de poort van kamp Auschwitz Door het gebruik van concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog kreeg het begrip zijn bekendheid. In eerste instantie werden Joden, zigeuners, homoseksuelen, Jehova's getuigen en politieke tegenstanders opgesloten in de concentratiekampen om daar te werken. Dit gebeurde al direct na de machtsovername van de nazi's in 1933 in Duitsland. Toen de oorlog in 1939 uitbrak, veranderde er nog niet zoveel, maar vanaf 1941 werden er plannen gemaakt voor de vernietiging van deze groepen mensen. Dit gebeurde na de Duitse aanval op de Sovjet-Unie. Eerst werden deze mensen doodgeschoten door de Einsatzgruppen, zogenaamde moordtroepen. Vanaf 1942 werd er ook gebruikgemaakt van vernietigingskampen. Dit waren kampen waar mensen direct werden vermoord in plaats van werken. Het bekendste vernietigingskamp is Auschwitz, dat ook voor een deel werkkamp was.

Aantal concentratiekampen

Concentratiekampen in Europa In totaal waren er meer dan 1500 concentratiekampen, waarschijnlijk wel 1634. In Nederland zijn de bekendste kamp Amersfoort, kamp Vught en kamp Westerbork. In totaal zijn er in Nederland 17 concentratiekampen geweest.

Leven in een concentratiekamp Het leven in een concentratiekamp was heel erg zwaar. Alleen de allersterksten die in een goede conditie waren voordat ze het kamp ingingen overleefden een concentratiekamp. In de kampen was namelijk weinig eten beschikbaar. Je kreeg iets meer eten als je zwaar werk deed, maar dat was nog niet veel en het eten was niet goed. Vaak kreeg je soep wat bestond uit heet water en als je geluk had een aardappelschil. Mensen werden hierdoor heel dun en gingen dood van de honger.

Ook moest er hard gewerkt worden in de kampen. Soms moest je in een fabriek werken of gebouwen bouwen op het kampterrein. Ook kon het zijn dat je in het kamp moest schoonmaken of in de keuken moest werken. Als er geen werk was, verzon de bewaking wel werk. De mensen moesten dan de hele dag zand heen en weer brengen met de kruiwagen. Mensen gingen hier dood van de vermoeidheid. Als je niet hard genoeg werkte of je deed het niet goed, dan werd je gestraft. De straffen bestonden vaak uit een marteling, waardoor ook veel mensen dood gingen.

Ook werden in de kampen medische experimenten gedaan. Hierbij werden de gevangenen als proefpersonen gebruikt om bijvoorbeeld een medicijn te testen. Hierdoor gingen ook veel mensen dood.

Het was niet schoon in het kamp. Veel mensen werden kaal geschoren zodat er geen luizen in hun haren kwamen. De WC's waren vies, bedden moesten gedeeld worden met wel 3 mensen en wassen kon bijna niet. Wanneer iemand ziek werd besmette die heel snel de rest, maar er waren geen medicijnen dus veel mensen gingen dood door ziekte. Ook was er maar weinig en dunne kleding, veel mensen kregen het daardoor heel erg koud.

Dit was het leven in werkkampen. In doorgangskampen was het vaak iets beter, maar hier zaten de gevangenen maar kort. In vernietigingskampen werden veel mensen gelijk vermoord, maar moesten er mensen werken om de lijken op te ruimen.

De meeste concentratie- en vernietigingskampen werden bewaakt door de Schutzstaffel (SS).