Geheugen (mens): verschil tussen versies
| Regel 2: | Regel 2: | ||
== Plaats van het geheugen == |
== Plaats van het geheugen == |
||
| ⚫ | |||
Na veel onderzoek weten wetenschappers dat het geheugen zich niet op één plek in de hersenen bevindt. Het geheugen bevindt zich op verschillende plekken in de [[hersenen]]. En al deze verschillende plekken zijn met elkaar verbonden. De hippocampus ligt aan de onderkant van de temporale kwab. Veel processen die te maken hebben met het geheugen, gebeuren in dit gebied van de hersenen. Vroeger dachten wetenschappers dat het geheugen zich maar op één plek in de hersenen bevond. Door een onderzoek met Henry Molaison is hier verandering in gekomen. Henry had een zware vorm van [[epilepsie]], door een hersenoperatie kon de epilepsie gestopt worden. Toen Henry na de operatie wakker werd, was zijn hippocampus en een aantal omliggende hersengebieden weggehaald. Henry verloor bijna al zijn jeugdherinneringen en hij kon geen nieuwe informatie meer opslaan, doordat deze gebieden waren weggehaald. Dit heeft veel betekend voor de kennis over het geheugen. |
Na veel onderzoek weten wetenschappers dat het geheugen zich niet op één plek in de hersenen bevindt. Het geheugen bevindt zich op verschillende plekken in de [[hersenen]]. En al deze verschillende plekken zijn met elkaar verbonden. De hippocampus ligt aan de onderkant van de temporale kwab. Veel processen die te maken hebben met het geheugen, gebeuren in dit gebied van de hersenen. Vroeger dachten wetenschappers dat het geheugen zich maar op één plek in de hersenen bevond. Door een onderzoek met Henry Molaison is hier verandering in gekomen. Henry had een zware vorm van [[epilepsie]], door een hersenoperatie kon de epilepsie gestopt worden. Toen Henry na de operatie wakker werd, was zijn hippocampus en een aantal omliggende hersengebieden weggehaald. Henry verloor bijna al zijn jeugdherinneringen en hij kon geen nieuwe informatie meer opslaan, doordat deze gebieden waren weggehaald. Dit heeft veel betekend voor de kennis over het geheugen. |
||
| − | + | De vorm van de hippocampus lijkt erg op die van een [[Zeepaard|zeepaardje]]. Daar heeft hij zijn naam aan te danken. In het Grieks betekend hippocampus namelijk; zeepaardje. Bij de hippocampus komen allerlei [[Zintuigen|zintuigelijke]] prikkels, gebeurtenissen en details binnen. De hippocampus is constant bezig met het filteren en verwerken van informatie. In de hippocampus is dus een groot deel van het geheugen terug te vinden. Het geheugen bevindt zich op meerdere plekken in het brein, maar de plek waar de het geheugen het meest bezig is, is de hippocampus. |
|
| + | == Delen van het geheugen == |
||
| ⚫ | |||
| + | Wetenschappers doen nog steeds onderzoek naar de werking van het geheugen. Er zijn verschillende manieren waarop het geheugen ingedeeld kan worden. Vaak wordt het stadiummodel van Atkindon en Shiffrin gebruikt. Deze twee onderzoeken verdelen het geheugen in drie stukken; het zintuigelijke geheugen, het kortetermijngeheugen en het langetermijngeheugen. |
||
| − | Het is. Dit laat zien dat belangrijke delen van het geheugen zich inderdaad binnen de hippocampus en omliggende hersengebieden bevinden. Volgens Corkin (2016) komen in de hippocampus alle zintuigelijke waarnemingen, gebeurtenissen en details binnen. De hippocampus is constant bezig met het filteren, verwerken en vertalen van informatie naar wat de hersenen kunnen begrijpen (Corkin, 2016). In de hippocampus is dus een groot deel van het geheugen terug te vinden. Het geheugen bevindt zich dus op meerdere plekken in het brein, maar de plek waar de meeste processen plaatsvinden is de hippocampus. |
||
| + | |||
| + | === Zintuigelijk geheugen === |
||
| + | Het zintuigelijke geheugen wordt ook wel het sensorische geheugen genoemd. Alle prikkels die via je zintuigen het brein binnen komen, komen als eerst binnen in dit deel van het geheugen |
||
| + | |||
| + | Het zintuigelijke geheugen wordt ook wel het sensorische geheugen genoemd (Gijsberts, 2016). Alle prikkels die via je zintuigen binnen komen in het brein, komen als eerst binnen in dit deel van het geheugen. Je herinnert je wat je hoorde, wat je zag, wat je voelde, wat je rook en wat je proefde (Beeldenbrein, z.j.). De waarnemingen worden maar kort onthouden, als de waarnemingen belangrijk genoeg zijn, worden deze doorgestuurd naar het kortetermijngeheugen (Gijsberts, 2016). De belangrijkste taak van het zintuigelijk geheugen is dus om de stroom van zintuigelijke waarneming net lang genoeg vast te houden om te kunnen beslissen welke prikkels jouw aandacht krijgen (Beeldenbrein, z.j.). Dit filteren gebeurt onbewust, we merken zelf niet welke prikkels we wel en niet onthouden (Klokhuis, 2016). |
||
==Zie ook:== |
==Zie ook:== |
||
Versie van 8 nov 2018 01:56
 Dit artikel is (gedeeltelijk) geschreven door Pabo-studenten van de MarnixAcademie en blijft in ieder geval staan tot de beoordeling is gegeven.
|
Bij het geheugen van de mens kan je denken aan veel verschillende dingen. Je kunt bijvoorbeeld denken aan het herinneren van namen, aan wat je gisteren hebt gedaan, aan afspraken die je hebt gemaakt of dingen die je hebt geleerd. Al deze gegevens uit het verleden zijn opgeslagen in het geheugen. Via de verschillende onderdelen van het geheugen onthouden we ontelbaar veel informatie. De hoeveelheid informatie die in het geheugen past, is te vergelijkbaar met de hoeveelheid informatie in een universiteitsbibliotheek. Het geheugen kan gebeurtenissen opslaan, bewaren en terughalen.
Plaats van het geheugen
Na veel onderzoek weten wetenschappers dat het geheugen zich niet op één plek in de hersenen bevindt. Het geheugen bevindt zich op verschillende plekken in de hersenen. En al deze verschillende plekken zijn met elkaar verbonden. De hippocampus ligt aan de onderkant van de temporale kwab. Veel processen die te maken hebben met het geheugen, gebeuren in dit gebied van de hersenen. Vroeger dachten wetenschappers dat het geheugen zich maar op één plek in de hersenen bevond. Door een onderzoek met Henry Molaison is hier verandering in gekomen. Henry had een zware vorm van epilepsie, door een hersenoperatie kon de epilepsie gestopt worden. Toen Henry na de operatie wakker werd, was zijn hippocampus en een aantal omliggende hersengebieden weggehaald. Henry verloor bijna al zijn jeugdherinneringen en hij kon geen nieuwe informatie meer opslaan, doordat deze gebieden waren weggehaald. Dit heeft veel betekend voor de kennis over het geheugen.
De vorm van de hippocampus lijkt erg op die van een zeepaardje. Daar heeft hij zijn naam aan te danken. In het Grieks betekend hippocampus namelijk; zeepaardje. Bij de hippocampus komen allerlei zintuigelijke prikkels, gebeurtenissen en details binnen. De hippocampus is constant bezig met het filteren en verwerken van informatie. In de hippocampus is dus een groot deel van het geheugen terug te vinden. Het geheugen bevindt zich op meerdere plekken in het brein, maar de plek waar de het geheugen het meest bezig is, is de hippocampus.
Delen van het geheugen
Wetenschappers doen nog steeds onderzoek naar de werking van het geheugen. Er zijn verschillende manieren waarop het geheugen ingedeeld kan worden. Vaak wordt het stadiummodel van Atkindon en Shiffrin gebruikt. Deze twee onderzoeken verdelen het geheugen in drie stukken; het zintuigelijke geheugen, het kortetermijngeheugen en het langetermijngeheugen.
Zintuigelijk geheugen
Het zintuigelijke geheugen wordt ook wel het sensorische geheugen genoemd. Alle prikkels die via je zintuigen het brein binnen komen, komen als eerst binnen in dit deel van het geheugen
Het zintuigelijke geheugen wordt ook wel het sensorische geheugen genoemd (Gijsberts, 2016). Alle prikkels die via je zintuigen binnen komen in het brein, komen als eerst binnen in dit deel van het geheugen. Je herinnert je wat je hoorde, wat je zag, wat je voelde, wat je rook en wat je proefde (Beeldenbrein, z.j.). De waarnemingen worden maar kort onthouden, als de waarnemingen belangrijk genoeg zijn, worden deze doorgestuurd naar het kortetermijngeheugen (Gijsberts, 2016). De belangrijkste taak van het zintuigelijk geheugen is dus om de stroom van zintuigelijke waarneming net lang genoeg vast te houden om te kunnen beslissen welke prikkels jouw aandacht krijgen (Beeldenbrein, z.j.). Dit filteren gebeurt onbewust, we merken zelf niet welke prikkels we wel en niet onthouden (Klokhuis, 2016).