Sino-Tibetaanse talen: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Regel 3: | Regel 3: | ||
De '''Sino-Tibetaanse talen''' vormen een [[taalfamilie]] met ongeveer 250 talen. De taalfamilie is de op een na grootste groep, na de [[Indo-Europese talen|Indo-Europese]] taalfamilie. | De '''Sino-Tibetaanse talen''' vormen een [[taalfamilie]] met ongeveer 250 talen. De taalfamilie is de op een na grootste groep, na de [[Indo-Europese talen|Indo-Europese]] taalfamilie. | ||
− | De volgende [[Taal|talen]] en taalgroepen behoren volgens veel taalkundigen tot de Sino-Tibetaanse taalfamilie: | + | De volgende [[Taal|talen]] en taalgroepen behoren volgens veel [[taalkunde|taalkundigen]] tot de Sino-Tibetaanse taalfamilie: |
* [[Chinese talen]], waarvan er veel [[Lettergreep|monosyllabisch]] zijn | * [[Chinese talen]], waarvan er veel [[Lettergreep|monosyllabisch]] zijn |
Huidige versie van 19 feb 2025 om 17:57
De Sino-Tibetaanse talen vormen een taalfamilie met ongeveer 250 talen. De taalfamilie is de op een na grootste groep, na de Indo-Europese taalfamilie.
De volgende talen en taalgroepen behoren volgens veel taalkundigen tot de Sino-Tibetaanse taalfamilie:
- Chinese talen, waarvan er veel monosyllabisch zijn
- Tibeto-Birmaanse talen
- Newaars
- Tibetaanse talen
- Birmaans of Birmees
De Hmong-Mientalen worden soms tot deze taalfamilie gerekend, maar zijn misschien een aparte familie. Sommige linguïsten rekenen de Kra-Daitalen, waaronder het Thai, nog als een Sino-Tibetaanse talen, maar anderen delen ze bij de Austronesische talen in.
Autochtone talen
Hieronder volgt een lijst met landen waar Sino-Tibetaanse talen een autochtone taal zijn (dat wil zeggen dat beide ouders die in dat land wonen, maar van elders komen).
- Volksrepubliek China
- Taiwan of hetzelfde de Republiek China
- Noord-Korea
- Rusland
- Pakistan
- India
- Nepal
- Bhutan
- Bangladesh
- Myanmar, het voormalige Birma
- Thailand
- Laos
- Vietnam