Rode reus: verschil tussen versies
Regel 7: | Regel 7: | ||
== Onze Zon == |
== Onze Zon == |
||
− | Ook onze zon zal veranderen in een Rode Reus. Wanneer de waterstof bijna op is, gaat de zon opzwellen tot 250 keer haar originele grote, en zal minimaal [[Mercurius]] en [[Venus]] op eten en misschien zelfs de aarde. |
+ | Ook onze zon zal veranderen in een Rode Reus. Wanneer de waterstof bijna op is, gaat de zon opzwellen tot 250 keer haar originele grote, en zal minimaal [[Mercurius (planeet)|Mercurius]] en [[Venus]] op eten en misschien zelfs de aarde. |
[[Categorie:Astronomie]] |
[[Categorie:Astronomie]] |
||
Versie van 18 mei 2021 18:04
Een Rode Reus is voor de meeste sterren de laatste levendige fase van een ster, waaronder ook voor onze Zon. In deze fase zwelt een ster op, meestal 100 tot 280 keer de originele grote van de ster.
Ontstaan van Rode Reus
Een ster krijgt energie door kernfusie, dit gebeurd normaal met waterstof atomen. Wanneer bijna alle waterstof op gebruikt is, begint ook de helium van de ster met kernfusie. Dit creëert veel mer energie, en dat creëert weer meer straling, hierdoor raakt de balans van de druk van de ster en de kern straling uit balans. Wanneer de buiten druk uit balans is met de kracht van de straling begint de ster op te zwellen. Bij de laatste fases van dit opzwellen is de ster een Rode Reus.
De ster is nu rood omdat de ster nu ook andere gassen gebruikt, waaronder helium. Hierdoor brand de ster nu nog harder
Onze Zon
Ook onze zon zal veranderen in een Rode Reus. Wanneer de waterstof bijna op is, gaat de zon opzwellen tot 250 keer haar originele grote, en zal minimaal Mercurius en Venus op eten en misschien zelfs de aarde.