Hongerwinter: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De '''Hongerwinter''' was de laatste oorlogswinter (1944/45), toen in het nog niet bevrijde westen van Nederland honger en gebrek werd geleden. |
De '''Hongerwinter''' was de laatste oorlogswinter (1944/45), toen in het nog niet bevrijde westen van Nederland honger en gebrek werd geleden. |
||
| − | |||
| − | ==Hongersnood== |
||
| − | Daardoor ontstond in het westen een vreselijke hongersnood. Er moest genoegen worden genomen met bloembollen en suikerbieten als voedsel. Er zijn gevallen bekend dat mensen hun kat slachtten. Sommigen gingen op hongertocht naar Overijssel of Drenthe. Daar wilden de boeren nog wel eens een gouden armband tegen een mud aardappelen ruilen. Door dat ruilen konden ze weer gerechten maken, alleen moesten ze toch nog verzinnen wat ze gingen maken. Dus hadden de bakkers brood met zaagsel vulling en maakte de mensen rode kool met suikerbiet, gekookte tulpenbollen en zelfs een gerecht van hun eigen huisdier (als ze erg honger hadden). Later vlogen de geallieerden met heel veel vliegtuigen over het westen van Nederland en lieten eten uit de lucht vallen. Uiteindelijk werd Nederland bevrijd. |
||
==Extreme kou== |
==Extreme kou== |
||
Versie van 12 feb 2019 14:58
De Hongerwinter was de laatste oorlogswinter (1944/45), toen in het nog niet bevrijde westen van Nederland honger en gebrek werd geleden.
Extreme kou
Alsof dat nog niet erg genoeg was, was er ook een groot tekort aan brandstof. En dat, terwijl de temperatuur ver onder nul daalde! De kolen moesten uit Limburg komen en dat lag achter de frontlijn (de grens tussen bevrijd en bezet gebied). Aanvoer van brandstof was dus onmogelijk. Daarom gingen de mensen alles slopen, wat maar wilde branden. Schuttingen, spoorbielzen, huizen die leegstonden. Dat mocht wel niet, maar nood breekt wet, nietwaar?
Hulp op komst
In februari 1945 werd door bemiddeling van het Rode Kruis Zweeds wittebrood aan de hongerende bevolking uitgedeeld. Later gaven de Duitsers de geallieerden toestemming om voedsel te droppen. Maar voor zo'n 20.000 Nederlanders is die hulp te laat gekomen.