NEMO (Amsterdam)

NEMO is het grootste science center van Nederland. Het is een interactief centrum voor wetenschap en techniek dus je mag overal aankomen! Het is geen museum, daar heb je het leuk door alleen te kijken. Als je in NEMO alleen maar kijkt dan gebeurt er niks. In NEMO mag je zelf een wetenschapper zijn die nieuwsgierig op zoek gaat naar leuke informatie en wetenschappelijke feiten. Je kunt er zelf proefjes doen, voorstellingen bekijken, vragen stellen en expirimenten uitvoeren.

Geschiedenis

De eerste stap op weg naar NEMO werd gezet in 1923. In dat jaar richtte de Amsterdamse schilder/verzamelaar Herman Heijenbrock (1871-1948) de stichting Museum van den Arbeid op. Het duurt nog tot 1929 tot de deuren van het museum daadwerkelijk open gaan aan de Rozengracht. Herman Heijenbrock richtte dit museum op met een missie. Die missie luidde in het "kort": Het oproepen voor waardering voor ondergewaardeerde arbeid en de waarde daarvanonder de aandacht brengen van kinderen en volwassenen, zodat er meer begrip ontstaat voor de grote arbeidsklasse.

Op 21 mei 1954 wordt er, na een grondige facelift, een nieuw museum geopend met een nieuwe naam. De nieuwe naam is het NINT en dat staat voor Nederlands Instituut voor Nijverheid en Techniek. Met de komst van dit nieuwe museum is er ook een nieuwe missie ontstaan. Deze luidde: Het doen toenemen van aandacht voor industrie en arbeid, zodat mensen worden geholpen bij een keuze voor een studie en beroep in de industriële sector. In 1979 krijgt de missie weer een aanpassing aan de modernere tijd en richt zich vanaf nu vooral op het oproepen van interesse voor de basisprincipes uit de natuurwetenschappen en technologische toepassingen. Vanwege de sloop van het oude schoolgebouw aan de Rozengracht verhuisd het NINT in 1983 naar een oude diamantfabriek in de Amsterdamse Tolstraat. Hier zou het gebouw blijven staan tot 1997.

Midden jaren tachtig ontstaat er een landelijke discussie over de behoefte aan een nationaal science center. Samen met de gemeente Amsterdam ontwikkeld het NINT een plan om een science center op te richten. Op 20 september 1995 wordt er begonnen met de bouw en op 3 juni 1997 wordt het gebouw officiëel geopend door Hare Majesteit Koningnin Beatrix. Het science center dat er op dat moment staat heet nog newMetropolis. NewMetropolis start in het eerste jaar goed maar de bezoekcijfers lopen de jaren daarna sterk terug en het science center kampt met grote financiële problemen. De kosten zijn te hoog, de kwaliteit te laag en de bezoekersaantallen eveneens te laag. Begin 1999 stevend het af op een falliesement maar dankzij een financiële bijdrage van de gemeente, overheid en bedrijfskeven wordt het science center nog in leven gehouden. De stichting maakt een doorstart en veranderd ook van naam. Vanaf 2000 heet het nationale centrum voor wetenschap en techniek NEMO.

Gebouw

Het gebouw waar NEMO in zit is ontworpen door de Italiaanse architect Renzo Piano. Deze architect heeft buiten NEMO nog veel meer wereldberoemde gebouwen ontworpen zoals:

• Centre Pompidou in Parijs (1971-1977) Dit is een centrum voor moderne kunst.
• Berci 2 Shopping Centre in Parijs (1987-1990)
• Columbus Internationale Expositie in Genua (1985-1992)
• Kansai International Airport Terminal in Osaka (1988-1994)
• Reconstructie Potsdamer Platz in Berlijn (1992-2000)
• Toren op Zuid (KPN-Kantoor) in Rotterdam (1997- 2000)
• Fondation Beyeler, Bazel, Zwitserland (1997)

Veel mensen denken dat het ontwerp voor NEMO is geïnspireerd op een schip. Dat is ook niet zo gek want het ligt an het water en is omgeven door (oude)schepen maar het ontwerp is eigenlijk geïnspireerd op de tunnel die er onderdoor loopt. Het gebouw is een afspiegeling van de IJ-tunnel. Dat wil zeggen dat het gebouw dezelfde kromming heeft als de tunnel en daar waar de tunnel 10 meter diep is, daar is het gebouw 10 meter hoog. Omdat het gebouw omgeven is door veel oude historische gebouwen van Amsterdam heeft Renzo Piano gekozen voor een koperen buitenkant om ook dit gebouw een link met de historische gebouwen te geven. Volgens Renzo Piano was Amsterdam een eendimensionale stad omdat de stad geen hoogteverschillen kende. Hierdoor waren er geen natuurlijke plekken waar je over de stad Amsterdam heen kon kijken. Om hier wat aan te doen ontwierp hij het dakplein zo dat voorbijgangers altijd (gratis)het dak op konden lopen om te kunnen genieten van het uitzicht over de stad.

Feiten en Getallen

• NEMO trekt per jaar gemiddeld ongeveer 325.000 bezoekers. In 2007 was dit zelfs 390.021!
• NEMO heeft circa 5000 vierkante meter expositie ruimte bestemd voor interactieve en educatieve attracties
• Het dak heeft 120 treden vanaf de straat tot aan het restaurant op dek 5.
• Het dak is 30x120 meter groot.