Gebruiker:Mike1023/Kladblok3: verschil tussen versies
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 75: | Regel 75: | ||
==Samenvatting== | ==Samenvatting== | ||
{{verhaal}} | {{verhaal}} | ||
+ | Julius Caesar keert terug van zijn overwinning op de zonen van zijn rivaal [[Pompeius]]. In Rome vieren de burgers feest vanwege de overwinning. Als Caesar aankomt op het feest [[Lupercalia]] komt er een [[waarzegger]] naar hem toe. De waarzegger waarschuwt Caesar om op te passen voor de [[Idus van maart]], een religieuze feestdag in Rome. Caesar legt de waarschuwing echter naast zich neer. | ||
+ | [[File:'Julius_Caesar',_Act_III,_Scene_1,_the_Assassination_William_Holmes_Sullivan_(1836–1908)_Royal_Shakespeare_Theatre.jpg|left|300px|thumb|De moord op Julius Caesar]] | ||
+ | Ondertussen probeert [[Gaius Cassius Longinus (tirannendoder)|Gaius Cassius]] Caesars beste vriend, [[Marcus Junius Brutus|Marcus Brutus]], te overtuigen om aan zijn complot deel te nemen. Gaius Cassius en andere senatoren zijn bang dat Caesar zijn macht zal misbruiken en een tiran zal worden. Zij horen van Casca dat [[Marcus Antonius]] al drie keer de kroon van Rome aan Caesar heeft aangeboden. Iedere keer weigerde Caesar om de kroon aan te nemen, maar hij had steeds meer moeite om te weigeren. Iedere keer gaf het publiek een applaus als Caesar de kroon weigerde. Caesar keek hierdoor enigszins teleurgesteld. Brutus is ook bang dat Caesar zijn macht zal misbruiken, maar wil geen onderdeel van het complot worden. Dat verandert wanneer de senatoren vervalste brieven aan Brutus geven. Die brieven zijn door henzelf geschreven, maar ze doen alsof ze door de burgers van Rome geschreven zijn. Brutus leest de brieven en is overtuigd om deel te nemen aan het complot. | ||
+ | |||
+ | Caesars vrouw, Calpurnia, voelt het complot in de lucht hangen. Ze heeft namelijk al geruime last van nachtmerries. Ze smeekt Caesar om thuis te blijven, maar Caesar besluit om toch naar de Senaat te gaan. In de Senaat komen de senatoren dichtbij Caesar staan om een [[petitie]] aan te bieden. Caesar weigert de petitie aan te nemen en de senatoren steken Caesar dood. Caesar is vooral verbaasd dat zijn goede vriend, Brutus, een van de samenzweerders is. Kort hierna sterft Caesar. | ||
+ | [[File:Brutus_and_the_Ghost_of_Caesar_1802.jpg|right|300px|thumb|Caesars geest waarschuwt Brutus dat hij de strijd zal verliezen.]] | ||
+ | Brutus maakt het nieuws over de moord op Caesar bekend aan het publiek. In een speech vertelt hij waarom Caesar moest sterven. Hij weet op de emoties van de burgers in te spelen. Marcus Antonius is ook aanwezig. Hij is nog steeds trouw aan Caesar. Marcus Antonius geeft vervolgens een speech waarin hij Caesar prijst en vertelt welk goeds hij allemaal voor Rome gedaan heeft. De mening van het publiek slaat hierdoor ineens om en zij staan nu de kant van Marcus Antonius. Marcus Antonius leest zelfs het [[testament]] van Caesar voor, waarin staat dat iedere burger 75 drachme krijgt. Het publiek wil daarom wraak nemen op de samenzweerders en er ontstaat geweld in de straten van Rome. De onschuldige dichter Cinna wordt verward met de samenzweerder Lucius Cinna en vermoord. | ||
+ | |||
+ | Casius en Brutus krijgen ruzie, maar ze leggen hun ruzie al snel bij. Ze moeten zich namelijk voorbereiden op een burgeroorlog tegen Marcus Antonius, Octavius en Lepidus. Die nacht komt Caesars [[geest (spook)|geest]] Brutus bezoeken en waarschuwt hem dat hij verslagen zal worden. Tijdens de [[slag bij Philippi]] weten Casius en Brutus dat zij beide zullen sterven. Casius pleegt [[zelfmoord]] nadat hij hoort dat zijn vriend, Titinius, gevangengenomen is. Titinius was echter niet gevangen en komt even later binnen. Zodra hij het lichaam van Casius ziet, pleegt hij ook zelfmoord. Brutus besluit ook om zelfmoord te plegen. | ||
+ | |||
+ | Uiteindelijk komt Marcus Antonius het toneel op. Hij verklaart dat Brutus de meest nobele Romein was, omdat hij niet zo zichzelf maar voor Rome handelde. Hoewel Brutus en Casius verslagen zijn, zijn de spanningen tussen Marcus Antonius en Octavius nog niet opgelost. Het toneelstuk ''[[Antonius en Cleopatra]]'' gaat daar verder op in. | ||
==Bekende citaten== | ==Bekende citaten== |
Huidige versie van 24 jan 2025 om 00:45
Julius Caesar | |
Informatie | |
Alternatieve titel | The Tragedy of Julius Caesar |
Schrijver | William Shakespeare |
Taal (origineel) | Engels |
Land | Engeland |
Genre | Tragedie |
Datum | 1599 (opvoering) |
Akte(s) | 5 |
Portaal Theater |
Julius Caesar is een toneelstuk van de Engelse toneelschrijver William Shakespeare. Het is een historische tragedie gebaseerd op het leven van de Romeinse generaal Julius Caesar. Het toneelstuk werd voor het eerst opgevoerd in 1599. De tekst werd pas in 1623 gepubliceerd in de First Folio.
Het toneelstuk volgt de laatste jaren Caesars leven. Marcus Junius Brutus wordt onderdeel van de samenzwering tegen Caesar. De samenzweerders willen voorkomen dat Caesar een tiran wordt en te veel macht krijgt. Zij vermoorden Caesar uiteindelijk. Caesars rechterhand, Marcus Antonius, leidt vervolgens een opstand tegen de samenzweerders. Hierdoor breekt een burgeroorlog in Rome uit.
Later zou Shakespeare ook nog het toneelstuk Antonius en Cleopatra schrijven, wat zich na de gebeurtenissen in Julius Caesar afspeelt. Julius Caesar is enkele keren verfilmd.
Personages
Julius Caesar heeft een groot aantal personages:
Samenvatting
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt! |
Julius Caesar keert terug van zijn overwinning op de zonen van zijn rivaal Pompeius. In Rome vieren de burgers feest vanwege de overwinning. Als Caesar aankomt op het feest Lupercalia komt er een waarzegger naar hem toe. De waarzegger waarschuwt Caesar om op te passen voor de Idus van maart, een religieuze feestdag in Rome. Caesar legt de waarschuwing echter naast zich neer.
Ondertussen probeert Gaius Cassius Caesars beste vriend, Marcus Brutus, te overtuigen om aan zijn complot deel te nemen. Gaius Cassius en andere senatoren zijn bang dat Caesar zijn macht zal misbruiken en een tiran zal worden. Zij horen van Casca dat Marcus Antonius al drie keer de kroon van Rome aan Caesar heeft aangeboden. Iedere keer weigerde Caesar om de kroon aan te nemen, maar hij had steeds meer moeite om te weigeren. Iedere keer gaf het publiek een applaus als Caesar de kroon weigerde. Caesar keek hierdoor enigszins teleurgesteld. Brutus is ook bang dat Caesar zijn macht zal misbruiken, maar wil geen onderdeel van het complot worden. Dat verandert wanneer de senatoren vervalste brieven aan Brutus geven. Die brieven zijn door henzelf geschreven, maar ze doen alsof ze door de burgers van Rome geschreven zijn. Brutus leest de brieven en is overtuigd om deel te nemen aan het complot.
Caesars vrouw, Calpurnia, voelt het complot in de lucht hangen. Ze heeft namelijk al geruime last van nachtmerries. Ze smeekt Caesar om thuis te blijven, maar Caesar besluit om toch naar de Senaat te gaan. In de Senaat komen de senatoren dichtbij Caesar staan om een petitie aan te bieden. Caesar weigert de petitie aan te nemen en de senatoren steken Caesar dood. Caesar is vooral verbaasd dat zijn goede vriend, Brutus, een van de samenzweerders is. Kort hierna sterft Caesar.
Brutus maakt het nieuws over de moord op Caesar bekend aan het publiek. In een speech vertelt hij waarom Caesar moest sterven. Hij weet op de emoties van de burgers in te spelen. Marcus Antonius is ook aanwezig. Hij is nog steeds trouw aan Caesar. Marcus Antonius geeft vervolgens een speech waarin hij Caesar prijst en vertelt welk goeds hij allemaal voor Rome gedaan heeft. De mening van het publiek slaat hierdoor ineens om en zij staan nu de kant van Marcus Antonius. Marcus Antonius leest zelfs het testament van Caesar voor, waarin staat dat iedere burger 75 drachme krijgt. Het publiek wil daarom wraak nemen op de samenzweerders en er ontstaat geweld in de straten van Rome. De onschuldige dichter Cinna wordt verward met de samenzweerder Lucius Cinna en vermoord.
Casius en Brutus krijgen ruzie, maar ze leggen hun ruzie al snel bij. Ze moeten zich namelijk voorbereiden op een burgeroorlog tegen Marcus Antonius, Octavius en Lepidus. Die nacht komt Caesars geest Brutus bezoeken en waarschuwt hem dat hij verslagen zal worden. Tijdens de slag bij Philippi weten Casius en Brutus dat zij beide zullen sterven. Casius pleegt zelfmoord nadat hij hoort dat zijn vriend, Titinius, gevangengenomen is. Titinius was echter niet gevangen en komt even later binnen. Zodra hij het lichaam van Casius ziet, pleegt hij ook zelfmoord. Brutus besluit ook om zelfmoord te plegen.
Uiteindelijk komt Marcus Antonius het toneel op. Hij verklaart dat Brutus de meest nobele Romein was, omdat hij niet zo zichzelf maar voor Rome handelde. Hoewel Brutus en Casius verslagen zijn, zijn de spanningen tussen Marcus Antonius en Octavius nog niet opgelost. Het toneelstuk Antonius en Cleopatra gaat daar verder op in.
Bekende citaten
Het toneelstuk heeft enkele bekende citaten:
- Et tu, Brutus? (Ook jij, Brutus?) - Julius Caesar zegt dat op het moment dat Brutus (zijn vriend) hem vermoord met de andere samenzweerders.
- Friends, Romans, countrymen, lend me your ears (Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oren) - Die zin wordt gezegd door Marcus Antonius nadat Caesar overleden is.
- It was Greek to me (Het was Grieks voor mij) - Casca zegt die zin. Hij kon de speech van Cicero niet verstaan, omdat Cicero Grieks sprak en Casca geen Grieks voorstond. Tegenwoordig is die zin ook een gezegde in het Engels voor als je iets niet begrijpt.