Symfonie nr. 5 (Beethoven): verschil tussen versies
k (Categorie:Muziekstuk verwijderd; Categorie:Ludwig van Beethoven toegevoegd met HotCat) |
k (categorie muziekstuk toegevoegd) |
||
Regel 7: | Regel 7: | ||
[[Categorie:Ludwig van Beethoven]] |
[[Categorie:Ludwig van Beethoven]] |
||
+ | [[Categorie:muziekstuk]] |
Versie van 11 sep 2023 14:18
De Vijfde Symfonie is één van de bekendste werken uit de klassieke muziek en van de Duitse componist Ludwig van Beethoven. Hij heeft het stuk tussen 1804 en 1808 geschreven tijdens zijn verblijf in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen, waar hij veel tijd doorbracht. Op 22 december 1808 werd het stuk voor het eerst opgevoerd in het Theater an der Wien in dezelfde stad. Het gehele werk duurt ongeveer 30 minuten.
De Vijfde Symfonie is mede bekend door de eerste vier noten. Dit is letterlijk kort-kort-kort-lang, oftewel drie dezelfde noten snel achter elkaar en daarna andere noot. Iedereen kent dit eigenlijk wel. Overal op de wereld is de symfonie te horen, vooral de eerste vier noten. Denk maar eens aan de radio en de televisie. De symfonie wordt ook vaak met de Tweede Wereldoorlog in verband gebracht. In de oorlog waren de eerste vier noten het symbool voor het V-teken, wat voor het verzet victorie (overwinning) betekende. Ook was het de tune van de BBC en de Radio Oranje. In Amerikaanse film The Longest Day, over de landing in Normandië, was de symfonie het muzikale thema. Hierdoor wordt de symfonie ook wel de noodlotssymfonie genoemd, naar de uitdrukking Het noodlot staat voor de deur.
De symfonie begint heftig met de vier bekende noten en deze worden dan weer herhaald. Vervolgens versneld de muziek tot en een hoogtepunt. Hierna is er een soort van dal, waar vervolgens de muziek weer uitkomt. Vervolgens klinkt er na dit hoogtepunt trombone en wordt de muziek rustiger. Het klinkt vredig en teer. Vervolgens versnelt deze weer, maar de muziek blijft vredig. Het eindigt met herhalingen van drie dezelfde noten en het boven beschreven stuk herhaald. Hierna klinken er trombones en wordt het kort-kort-kort-lang herhaald maar dan minder heftig dan in het begin. Na dit deel klinkt het alsof er een soort van strijd is tussen twee toonsoorten. Na deze strijd wordt er rustiger en stiller. Er klinkt een hoogtepunt en daarna een dieptepunt en vervolgens weer een hoogtepunt. Zo gaat het eigenlijk de hele tijd door elkaar heen door. Het stuk wordt steeds heftiger en klinkt er een strijd.