Horrorfilm

Bela Lugosi als de vampier Dracula in de film Dracula uit 1931.

Een horrorfilm of griezelfilm is een filmgenre, waarin angst een grote rol speelt. Een horrorfilm wil het publiek laten schrikken. Hierdoor zijn er vaak enge dingen te zien in een horrorfilm, zoals enge scenes en monsters. Er bestaan veel soorten horrorfilms. Sommige horrorfilms hebben veel bovennatuurlijke wezens, zoals vampiers, zombies en weerwolven. Deze wezens komen in de echte wereld niet voor. Andere horrorfilms hebben geen bovennatuurlijke wezens. Zij doen net alsof het in de echte wereld ook kan gebeuren. Zo gaan ze bijvoorbeeld over een seriemoordenaar.

Horrorfilms zijn vaak niet geschikt voor kinderen, aangezien ze hier nachtmerries van kunnen krijgen. Hierdoor zijn de meeste horrorfilms voor 16 jaar en ouder. Horrorfilms hebben een slecht imago. Ze zijn vaak goedkoop gemaakt en hebben geen origineel verhaal. Dit geldt natuurlijk niet voor alle horrorfilms.

Geschiedenis

Ontstaan

Het genre horror bestond al vóór de film. Sinds de prehistorie bestaan er al spookverhalen en verhalen over enge wezens. Later werden hier verhalen over geschreven. Toen de film ontstond kon men de horrorverhalen voor eerst ook uitbeelden. De eerste horrorfilm werd gemaakt in 1896. Dit was de zwart-witfilm Le Manoir du diable (Het Huis van de Duivel) van Georges Meliès. Meliès gebruikte verschillende effecten om een vervloekt huis te laten zien. Zo zijn er geestverschijningen en objecten die uit zichzelf bewegen. Deze effecten werden latere horrorfilms ook gebruikt.

De filmposter van Frankenstein uit 1931

In de beginjaren probeerde men vooral klassieke horrorboeken te verfilmen. Denk hierbij aan boeken als Frankenstein, Het spook van de opera, Dracula en de verhalen van Edgar Allen Poe. Toch werden er ook originele verhalen geschreven, zoals de bekende vampierfilm Nosferatu uit 1922. Veel van deze films hadden geen geluid en waren in zwart-wit. Hierdoor waren ze eng, aangezien het publiek niet precies wist wat er gebeurde.

Jaren 30 en 40

In de jaren 1930 kregen horrorfilms voor het eerst geluid. Dit leidde tot nieuwe successen, zoals de film Dracula en Frankenstein (beide uit 1931). In 1932 kwam ook de eerste succesvolle mummiefilm uit met de simpele naam The Mummy. Doordat er geluid kwam, kon men ook het publiek laten schrikken door geluidseffecten. Deze geluidseffecten hielpen ook om de scenes te ondersteunen. Hoewel kleurenfilms mogelijk werden, werden horrorfilms nog vaak in zwart-wit gemaakt tot aan de jaren 1960. Zwart-wit geeft horrorfilms namelijk ook grauw en eng beeld.

Door het succes van de horrorfilms werden ook veel vervolgfilms gemaakt. Een voorbeeld in de film The Son of Frankenstein, wat natuurlijk een vervolg is op Frankenstein. In 1941 werd de eerste weerwolvenfilm gemaakt met de naam The Wolf Man.

Jaren 50 en 60

In de jaren 1950 werd er veel horrorfilms gemaakt met sciencefiction. Vaak speelde de wetenschap en technologie een grote rol in horrorfilms. Ook maakten aliens voor het eerst hun optreden met de film The Thing From Another World uit 1951. Christopher Lee was een bekende horroracteur uit deze tijd.

De horrorfilm veranderde in de jaren 1960. In 1960 bracht Alfred Hitchcock zijn beroemde film Psycho uit. Psycho was een van de eerste psychologische horrorfilms. In plaats van enge scenes speelde de filmde juist met de hersenen. Geestelijke ziekten en de toon van de film speelden een belangrijke rol. Een ander voorbeeld is Rosemary's Baby, waarin een vrouw zwanger is van een kind van de duivel. De film gaat vooral over de angst die zij voelt.

Jaren 70 en 80

Vanaf de jaren 1970 werden horrorfilms steeds meer gemaakt. In 1973 kwam de film The Exorcist uit, waarin een meisje bezeten wordt door een demon. Deze effecten uit deze film zagen er zo echt uit, dat veel mensen uit het angst de bioscoop uitliepen. Horrorfilms werden steeds populairder onder tieners en jongvolwassenen. Dit leidde tot horrorfilmseries, zoals Halloween, Friday the 13th en A Nightmare on Elm Street. Deze filmseries bevatten ook veel clichés; verhaalelementen die vaak gebruikt worden en voorspelbaar zijn. Zo overleeft het hoofdpersonage de film altijd. De vijand overlijd aan het einde van de film, maar in bij de vervolgfilm weer in leven. Deze films kregen ook een grote aanhang en vijanden als Michael Myers, Jason Voorhees en Freddy Kruger werden echte culticonen.

In deze periode werden ook veel boeken van horrorschrijver Stephen King verfilmd, zoals The Shining en It. In 1982 werd ook de eerste succesvolle paranormale horrorfilm gemaakt. Dit was Poltergeist en gaat over een meisje dat kan praten met geesten.

Sinds 1990

In de jaren 1990 werden ook succesvolle films gemaakt, zoals The Sixth Sense en The Blair Witch Project. De laatste film zorgde voor de populariteit van Found Footage-films. Dit zijn films die met een goedkope camera gefilmd zijn. Deze films doen net alsof de film ergens gevonden is. Hierdoor lijkt de film alsof het echt gebeurd is. Daarnaast werden er veel oude films opnieuw gemaakt met moderne effecten (zoals It) of kwamen er nieuwe vervolgen van oude films.

Er kwam ook veel kritiek op de clichés van horrorfilms. Horrorfilms werden hierdoor als goedkoop en voorspelbaar gezien. De film Scream maakt hier (bewust) gebruik van. In de horror-comedyfilm Scary Movie worden vaak grappen gemaakt over deze horrorfilms. Scary Movie is gebruikt verhaalelementen uit horrorfilms op een grappige manier. Op deze manier laat de film zien hoe belachelijk voorspelbaar horrorfilms eigenlijk zijn.