Ichigenkin: verschil tussen versies
(Aanzet ichigenkin) |
(Ichigenkin bijna afgerond) |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Een tweesnarige versie genaamd een ''yakumogoto'' (Japans: 八 雲 琴, letterlijk "achtwolkenciter") werd in 1820 ontwikkeld door Nakayama Kotonushi. Dit instrument had een gesloten [[klankkast]] aan de achterkant en een brug aan beide uiteinden van de snaren. De ''yakumogoto'' is sterk geassocieerd met de Shinto- godsdienst. Een tweesnarige versie met open rug, de azuma-ryu nigenkin ( tweesnarige citer uit de oosterse school), werd in de tweede helft van de 19e eeuw uitgevonden door Tosha Rosen om populaire stukken uit die tijd uit te voeren. Deze versie wordt vaak simpelweg ''nigenkin'' genoemd , letterlijk " tweesnarige citer". | Een tweesnarige versie genaamd een ''yakumogoto'' (Japans: 八 雲 琴, letterlijk "achtwolkenciter") werd in 1820 ontwikkeld door Nakayama Kotonushi. Dit instrument had een gesloten [[klankkast]] aan de achterkant en een brug aan beide uiteinden van de snaren. De ''yakumogoto'' is sterk geassocieerd met de Shinto- godsdienst. Een tweesnarige versie met open rug, de azuma-ryu nigenkin ( tweesnarige citer uit de oosterse school), werd in de tweede helft van de 19e eeuw uitgevonden door Tosha Rosen om populaire stukken uit die tijd uit te voeren. Deze versie wordt vaak simpelweg ''nigenkin'' genoemd , letterlijk " tweesnarige citer". | ||
| + | |||
| + | == Links == | ||
| + | * YouTube - [https://www.youtube.com/results?search_query=ichigenkin Ichigenkin] | ||
| + | [[Categorie:Muziekinstrumenten]] | ||
Versie van 14 mei 2021 16:42
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De ichigenkin (Japans: 一 絃 琴, letterlijk "eensnarige citer", ook wel sumagoto) is een Japanse enkelsnarige geplukte citer. Zijn lichaam is een slanke, licht gebogen plank die uit kiri hout (Paulownia tomentosa) is gesneden. De snaar van ruwe zijde wordt geplukt met een buisvormig plectrum dat op de wijsvinger van de rechterhand is geplaatst. Tegelijkertijd wordt er met een ivoren buisje, vergelijkbaar met een gitaarschuif die over de middelvinger van de linkerhand wordt geplaatst, de snaar lichtjes naar beneden gedrukt om de toonhoogte te veranderen. Zowel het plectrum als de buis worden rokan genoemd. Net als bij de Chinese guqin, waarvan het waarschijnlijk oorspronkelijk is afgeleid, heeft de ichigenkin geen frets. Glijdende tonen (glisanders) zijn een belangrijk onderdeel van de techniek van het bespelen van het instrument. Van ouds her wordt de ichigenkin gebruikt om traditionele zang te begeleiden, hoewel het ook puur instrumentale wordt gebruikt. Het instrument was ooit populair onder samurai, schrijvers en priesters, maar tegenwoordig zijn spelers van het instrument zeer zeldzaam.
Een tweesnarige versie genaamd een yakumogoto (Japans: 八 雲 琴, letterlijk "achtwolkenciter") werd in 1820 ontwikkeld door Nakayama Kotonushi. Dit instrument had een gesloten klankkast aan de achterkant en een brug aan beide uiteinden van de snaren. De yakumogoto is sterk geassocieerd met de Shinto- godsdienst. Een tweesnarige versie met open rug, de azuma-ryu nigenkin ( tweesnarige citer uit de oosterse school), werd in de tweede helft van de 19e eeuw uitgevonden door Tosha Rosen om populaire stukken uit die tijd uit te voeren. Deze versie wordt vaak simpelweg nigenkin genoemd , letterlijk " tweesnarige citer".
Links
- YouTube - Ichigenkin