Umberto II van Italië

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Umberto II van Italië.

Koning Humbert Nicolaas Thomas Johannes Maria, beter bekend onder z'n Italiaanse naam Umberto (geboren in Racconigi, Italië op 15 september 1904 - overleden in Genève, Zwitserland, op 18 maart 1983), was als Umberto II de laatste koning. Hij was 33 dagen koning, van 9 mei 1946 tot 12 juni dat jaar, toen de monarchie afgeschaft. Hij heeft dus geen opvolger, maar hij was wel zelf de opvolger van Victor Emanuel III van Italië. Hij kreeg omdat hij zo kort regeerde de bijnaam meikoning. Hij kwam uit het huis Savoye.

Leven

Kroonprins

Umberto werd op 15 september 1904 geboren als derde kind en enige zoon van Victor Emanuel III van Italië en Jelena van Montenegro. Over zijn jeugd is erg weinig bekend. Later werd Umberto, de zogenaamde prins van Piëmont, bevelhebber van het Italiaanse leger, maar dat was niks, want Benito Mussolini had in werkelijkheid de macht. Umberto en Mussolini konden altijd al niet met elkaar overweg. In 1943 probeerde zijn vrouw Marie José samen met de diplomaat Giovanni Montini (die later paus Paulus VI zou worden) om vrede te sluiten met de Amerikanen. Dit lukte haar niet, want koning Victor Emanuel III stond dit niet toe. Victor Emanuel was met zo'n kroonprinses niet blij, en ze werd naar Savoye gestuurd. In dat zelfde jaar werd Mussolini bevrijd door de Duitsers, want Victor Emanuel had hem inmiddels gevangengezet. Onder geallieerde druk ging Victor Emanuel in 1944 en daarna nauwelijks meer naar buiten. Umberto nam al z'n taken over, maar Victor Emanuel wilde nog wel even koning blijven.

Koning

De grote fout van Victor Emanuel was dat hij Mussolini zo lang z'n gang had laten gaan. De Italiaanse monarchie was daardoor helemaal niet meer populair. Umberto was wel populair, maar toen hij eenmaal koning was was het al te laat. Er zou aan het volk gevraagd worden wat zij wilde: Een republiek, om verder met de monarchie. In het zuiden van Italië kozen de meeste voor de monarchie, maar in het noorden voor de republiek. 12 miljoen stemmen voor de republiek en 10 miljoen voor de monarchie werd het. Helemaal eerlijk ging het niet. Gewapende republikeinen liepen rond en dwongen mensen om op de republiek te stemmen, drie miljoen stemmen raakten zoek en het bleek dat ook dode mensen hadden gestemd, en dat hoort niet. Na 33 dagen moest Umberto op 12 juni 1946 al weer aftreden. Umberto verliet gedwongen zijn land, voor altijd. Hij was de laatste Savoyer die had geregeerd. 999 jaar eerder was Umberto Withand aan de macht gekomen, en in 1946 was het voorgoed met hen gedaan.

Familie

Op 9 januari 1930 trouwde hij met Prinses Marie-José van België. Ze kregen vier kinderen:

• Maria Pia Elena Elisabetta Margherita Milena Mafalda Ludovica Telca Gennera (24 september 1934)
• Victor Emanuel Albert Karel Theodoor Humbert Bonifatius Amadeus Damiaan Bernardijn Gennaro Maria (12 februari 1937), kreeg als titel Prins van Napels.
• Maria Gabriella Giuseppa Aldegonda Adelaide Daisy Ludovica Felicita Gennara (24 februari 1940)
• Maria Beatrice Elena Margherita Ludovica Caterina Ramona (2 februari 1943)

Galerij

• 

  Umberto en Marie-José in 1930.