Brontekst bekijken van Een kamer met uitzicht

{{Infobox boek
| titel              = Een kamer met uitzicht
| afbeelding         =
| ander formaat      = 
| alternatieve titel = A Room with a View
| schrijver          = [[E.M. Forster]]
| taal               = [[Engels]]
| land               = {{GB}}
| genre              = [[Liefdesroman]] <br> [[Sociale roman]]
| datum              = 1908
| isbn               =
| uitgever           =
| bijzonderheden     =
| tekst              =
}}
'''Een kamer met uitzicht''' ([[Engels]]: ''A Room with a View'') is een [[roman (literatuur)|roman]] aan de Engelse schrijver [[E.M. Forster]]. Het boek behoort tot een van Forsters bekendste werken. Het is een [[liefdesroman]] waarin de omgangsnormen in de Engelse samenleving van de vroege 20e eeuw bekritiseerd worden. 

Het plot gaat over de jonge vrouw Lucy Honeychurch die een reis maakt met Charlotte Bartlett naar Italië. Wanneer ze in het [[pension]] aankomen, blijkt dat ze toch geen kamers met uitzicht over de [[Arno (rivier)|Arno]] (een rivier in [[Florence]]) hebben. Meneer Emerson en zijn zoon George besluiten hun kamers met die van Lucy en mevrouw Bartlett te ruilen. Hieruit ontstaat een liefdesrelatie tussen Lucy en George. 

Het boek werd in 1985 verfilmd door [[James Ivory]] met in de hoofdrollen [[Helena Bonham Carter]] en [[Julian Sands]]. 

==Verhaal==
{{verhaal}}
De jonge Lucy Honeychurch gaat op vakantie naar [[Italië]] onder begeleiding van haar [[chaperonne]] Charlotte Bartlett. In [[Florence]] komen zij aan het Pensione Bertolini. De twee dames waren kamers beloofd met uitzicht over de rivier [[Arno (rivier)|Arno]], maar ze krijgen kamers aan binnenplaats toegewezen. Meneer Emerson, een andere gast in het hotel, stelt voor dat hij en zijn zoon (George) met hun van kamers wisselen. Bartlett slaat dit aanbod eerst af, aangezien Emerson zich vreemd gedraagt. Hierdoor denkt ze dat zij bij hem in het krijt staat. Meneer Beebe, een geestelijke, haalt haar uiteindelijk over het aanbod te accepteren. 
[[File:Santa_Croce_di_Firenze_viewed_from_Giotto_Campanile_dllu.jpg|left|300px|thumb|De [[Santa Croce (Florence)|Santa Croce]] in Florence]]
De volgende dag bezoekt Lucy de [[Santa Croce (Florence)|Santa Croce]] met de schrijfster Eleanor Lavish. Lucy neemt een reisgids mee, maar deze wordt door Lavish in beslag genomen. Zij wil Lucy namelijk het echte Italië laten zien. Ze raken echter verdwaald op weg naar de Santa Croce. Ze komen uren later bij de kerk aan, waar Lavish Lucy achterlaat. Lavish heeft echter nog steeds Lucy's reisgids. In de kerk komt Lucy de Emersons tegen. Lucy vindt de Emersons aardig en ontmoet hen verschillende keren in Florence. Uiteindelijk zijn Lucy en George allebei getuige van een moord. Lucy valt daardoor flauw en George probeert haar te helpen. Haar foto's zijn met bloed besmeurd, waardoor George ze in de rivier gooit. 

Lucy besluit George te ontwijken. Ze is verward door haar gevoelens, maar is ook bang voor het oordeel van Bartlett. Even later hoort ze van meneer Eager dat meneer Emerson zijn vrouw vermoord heeft. Later die week bezoeken de Engelse reizigers het plaatsje [[Fiesole]]. Op de heuvel laat Lucy mevrouw Lavish en mevrouw Bartlett achter, aangezien zij alleen maar aan het [[roddelen]] zijn. Ze gaat op zoek naar meneer Beebe. De Italiaanse chauffeur leidt haar echter naar George, aangezien hij haar niet kan verstaan. George is overtroffen door Lucy's schoonheid. Hij omarmt haar en kust haar. Ze worden echter onderbroken door mevrouw Bartlett. Bartlett komt tot de conclusie dat zij gefaald heeft als chaperonne. Lucy vertelt haar dat zij niets tegen haar moeder zal vertellen van het voorval. De twee vrouwen besluiten door te reizen naar [[Rome]] de volgende dag. 
[[File:Blick_auf_Florenz_Fiesole-2.jpg|right|300px|thumb|De reizigers bezoeken [[Fiesole]], aangezien het plaatsje uitzicht geeft over Florence.]]
In Rome ontmoet Lucy haar Engelse vriend Cecil Vyse. Cecil doet twee huwelijksaanzoeken aan Lucy, maar ze wijst beide aanzoeken af. Inmiddels in Lucy weer terug van haar vakantie. Cecil doet opnieuw een huwelijksaanzoek in Engeland. Deze keer aanvaart zij het aanzoek. Cecil is afkomstig uit Londen en uit een hoge klasse. Hierdoor heeft hij veel aanzien in het landelijke [[Surrey (graafschap)|Surrey]]. Desondanks is hij ook [[snob]]achtig en [[arrogant]]. 

Meneer Beebe vertelt dat de villa in de buurt is verhuurd aan de Emersons. Ze werden door Cecil aangemoedigd om naar Surrey te komen. Meneer Beebe besluit de Emersons voor te stellen aan Lucy's jongere broer, Freddy. Freddy en George worden goede vrienden. Ze gaan naar een lokaal [[meer]] en zwemmen er naakt rond. Hun plezier wordt onderbroken wanneer Lucy, haar moeder en Cecil tijdens een wandeling hen tegenkomen.  Later besluit Freddy om George uit te nodigen voor een potje [[tennis]]. Cecil leest voor uit een roman, waarin een scène voorkomt die lijkt op de kus tussen George en Lucy. Even later kussen George en Lucy opnieuw in de tuin. 

Lucy realiseert zich dat de roman, waaruit Cecil voorlas door mevrouw Lavish geschreven is. Hierdoor ontdekt zij dat Bartlett haar geheim aan mevrouw Lavish verteld heeft. Lucy besluit om George weg te sturen, maar George zegt dat Cecil nooit genoeg van haar zal houden. Cecil zal haar proberen te vormen, terwijl George van haar houdt voor wie zij is. Lucy blijft bij haar besluit, maar realiseert zich dat George gelijk heeft. 's Avonds ziet zij Cecil voor zijn ware aard. Ze vertelt meneer Emerson dat zij verliefd is op George. De twee hebben een open gesprek, waarin duidelijk wordt dat meneer Emerson zijn vrouw helemaal niet vermoord heeft. Meneer Eager vertelde dit, aangezien George nooit gedoopt is en hij de dood van mevrouw Emerson als een gevolg hiervan ziet. 

Uiteindelijk zijn George en Lucy met elkaar verloofd in Florence. Haar moeder weigert om toestemming te geven voor het huwelijk. De roman eindigt als George en Lucy elkaar de eeuwige liefde verklaren.

==Personages==
In het boek komen de volgende personages voor:
* Lucy Honeychurch, een mooie Engelse dame.
* Charlotte Bartlett, een oudere dame en de [[chaperonne]] van Lucy.
* George Emerson, een Engelse jongeman waar Lucy verliefd op wordt.
* Meneer Emerson, de vader van George.
* Cecil Vyse, de verloofde van Lucy.
* Mevrouw Honeychurch, de moeder van Lucy.
* Freddy Honeychurch, de broer van Lucy.
* Meneer Beebe, een Engelse geestelijke.
* Catharine en Teresa Alan, twee gasten uit het pension.
* Mevrouw Lavish, een Engelse schrijfster en gast in het pension
* Meneer Eager, een Engelse [[kapelaan]].
* Minnie, het dertienjarige nichtje van meneer Beebe.

==Achtergrondinformatie==
===Ontstaan===
Forster begon met het schrijven aan het einde van 1902. Hij noemde het boek eerst de "Lucy novel" als werktitel. Het werk werd echter uitgesteld voor andere projecten. In 1903 en 1904 werkte hij amper aan het boek. In 1908 was hij bezig met het werk te herzien. 

Overigens is ''Een kamer met uitzicht'' niet het eerste boek van Forster dat zich in Italië afspeelt. In 1901 publiceerde hij de roman ''[[Where Angels Fear to Tread]]''. De twee boeken worden soms aangeduid als Forsters Italiaanse romans.

===Thema's===
In het boek spelen de volgende [[thema (literatuur)|thema's]] een rol:
[[Bestand:Portrait of E.M. Forster by Roger Fry, 1911s..jpg|right|300px|thumb|Een portret van [[E.M. Forster]].]]
* Sociale normen: De Engelse samenleving van toentertijd bestond uit verschillende [[sociale klasse]]n, zoals de hogere klasse (''high class'') en de lagere klasse (''lower class''). Vooral tijdens het [[Victoriaans tijdperk]] (1833-1901) speelden deze klassen een zeer belangrijke rol. De 20e eeuw bracht moderne omgangsvormen naar Engeland. Deze gedragsregels gingen onder andere over hoe vrouwen zich moesten gedragen. Mevrouw Bartlett en Lucy's moeder zijn beïnvloed door de Victoriaanse normen, terwijl Lucy modernere opvattingen heeft. Ook de Emersons hebben moderne opvattingen. Dit leidt tot conflicten. In de roman spelen sociale veranderingen een centrale rol. Omgangsvormen zijn niet voor altijd, maar veranderen door de tijd heen. 
* De rol van de vrouw: Vrouwen in hadden begin 20e eeuw minder rechten dan tegenwoordig. Lucy's ervaringen worden beïnvloedt door het feit dat zij een vrouw is. De traditionele genderrollen zorgen ervoor dat Lucy zich gevangen voelt. Aan het einde van de roman heeft zij zichzelf bevrijd en heeft meer onafhankelijkheid en vrijheid. Cecil heeft ouderwetse opvattingen over vrouwen. George laat Lucy inzien dat dit het geval is. Later herhaalt zij zelfs Georges mening tegen Cecil. Vrouwen hebben dus te maken met [[seksisme]], maar zowel mannelijke als vrouwelijke personages zijn zich hiervan bewust. 
* Eerlijkheid: Lucy herhaalt vaak tegen haarzelf dat zij niet mag [[liegen]]. Toch vertelt Lucy niet altijd de waarheid. Ze besluit vaak om bepaalde zaken niet te vertellen aan anderen. Zo vertelt ze haar moeder niet dat George haar gekust heeft. Ook vertelt ze Bartlett niet dat George haar foto's in de rivier heeft gegooid. Zij doet dit met de beste intenties, bijvoorbeeld om mensen te beschermen of niet boos of ongerust te maken. Toch is er één persoon waar Lucy wel tegen liegt: zichzelf. Zo liegt ze dat ze geen gevoelens heeft voor George en verliefd is op Cecil. De roman stelt dus dat vooral eerlijk tegenover onszelf moeten zijn. 
* Liefde: Lucy is verstrikt tussen twee mannen: Cecil en George. Cecil is volgens anderen de ideale echtgenoot, vanwege zijn status, fortuin en afkomst. Toch behandelt hij Lucy op een vreselijke manier, heeft een slechte persoonlijkheid en Lucy houdt niet van hem. Ze houdt wel van George, maar George wordt niet geaccepteerd door haar familie en heeft een slechte afkomst. In de tijd dat de roman geschreven werd was het huwelijk niet alleen een kwestie van liefde, maar ook speelden financiën, [[reputatie]] en afkomst een grote rol. Uiteindelijk besluit Lucy om haar hart te volgen en kiest voor George. 
* Schoonheid: De roman is gevuld met beschrijvingen van mooie objecten, zoals muziekstukken, oude gebouwen en Lucy zelf. Schoonheid biedt een kans om aan de strikte normen van de samenleving te ontsnappen. Toch maakt Forster het onderscheidt tussen het appreciëren en bewonderen van schoonheid. Het bewonderen gaat als het ware een stap verder dan het appreciëren; appreciëren doet iets met de mens. Cecil is bijvoorbeeld in staat om schoonheid te bewonderen; hij apprecieert het alleen.

===Appendix===
Sommige edities van ''Een kamer met uitzicht'' hebben ook nog een [[nawoord]] met de titel ''A View without a Room'' (Een uitzicht zonder kamer). Deze appendix werd in 1958 door Forster geschreven. Het vertelt George en Lucy's verhaal na de gebeurtenissen in de roman. Niet iedere editie van het boek bevat dit verhaal. 

Mevrouw Bartlett overleed en liet haar geld na aan George en Lucy. Hierdoor leefden zij vrij comfortabel tot het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]]. George weigerde het leger in te gaan en verloor zijn baan bij de overheid. Meneer Emerson overleed tijdens de oorlog. George en Lucy kregen drie kinderen (twee meisjes en één jongen). Na de dood van Lucy's moeder verkocht Freddy hun huis. George besloot zich aan te melden voor het leger tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. Tijdens zijn diensttijd was hij niet trouw aan Lucy. Lucy's huis wordt gebombardeerd, waardoor ze dakloos is. George wist succes te boeken in het leger. Hij werd generaal, maar werd door de Italianen in Afrika gevangengenomen. Na de val van het [[fascisme]] keerde George terug naar Florence. Hij zoekt naar get pension. Hij is niet in staat het gebouw te vinden, maar wel het uitzicht. Het verhaal eindigt als Lucy en George wachten op de komst van de Derde Wereldoorlog.

==Adaptaties==
''Een kamer met uitzicht'' werd in 1985 verfilmd onder de titel ''[[A Room with a View (film)|A Room with a View]]'' door [[James Ivory]]. In de hoofdrollen spelen [[Helena Bonham Carter]] (als Lucy), [[Julian Sands]] (als George), [[Judi Dench]] (als mevrouw Lavish) en [[Maggie Smith]] (als mevrouw Bartlett). De verfilming werd goed ontvangen en ontving drie [[Oscars]] en een [[Golden Globe]]. 

In 2007 werd het boek opnieuw verfilmd door het Britse [[ITV]]. Deze verfilming werd enkel op televisie getoond. In 1975 werd er een toneelstuk van het boek gemaakt. In 2012 werd er een [[musical]] uitgebracht. 

[[Categorie:Boek uit de Engelse literatuur]]