Brontekst bekijken van De veiling van nr. 49

{{werk}}
{{Infobox boek
| titel              = De veiling  van nr. 49
| afbeelding         = The_Crying_of_Lot_49_(1965_1st_ed_cover).jpg
| ander formaat      = 
| alternatieve titel = The Crying of Lot 49
| schrijver          = [[Thomas Pynchon]]
| illustrator        =
| vertaler           =
| taal               = [[Engels]]
| land               = {{USA}}
| genre              = [[Postmodernisme|Postmodernistische]] [[novelle]] <br> Experimentele novelle
| datum              = 27 april 1966
| isbn               =
| leeftijdscategorie =
| uitgever           =
| drukker            =
| verkocht           =
| vorig              =
| vervolg            =
| bijzonderheden     =
| tekst              =
}}
'''De veiling van nr. 49''' ([[Engels]]: ''The Crying of Lot 49'') is een [[novelle]] van de Amerikaanse schrijver [[Thomas Pynchon]]. Het boek kwam uit in 1966 en is Pynchons kortste werk. ''De veiling van nr. 49'' is een typisch voorbeeld van [[postmodernisme]]. 

Het verhaal gaat over Oedipa Maas, een jonge vrouw uit [[Californië]]. Na de dood van haar voormalige geliefde wordt zij [[executeur]] voor zijn bezittingen. Oedipa ziet een vreemd [[symbool]]. Het symbool behoort tot een vergeten postbedrijf, wat vroeger een ruzie had met het postbedrijf [[Thurn und Taxis]]. Oedipa ontdekt daardoor een [[samenzweringstheorie]] en graaft steeds dieper in deze theorie. 

==Samenvatting==
{{verhaal}}
Oedipa Maas is een jonge vrouw uit [[Californië]]. Ze is getrouwd met Mucho Maas, een [[radio]]-host die relaties heeft met jonge vrouwen. Maas is in [[therapie]] bij de Duitse dokter Hilarius. Hilarius probeert zijn patiënten te genezen met [[LSD]] (een drug). Oedipa ontdekt dat haar voormalige geliefde, Pierce Inverarity, is overleden. Inverarity heeft Oedipa echter uitgeroepen tot [[executeur]] voor zijn [[landgoed]] en bezittingen. Tijdens een bezoek aan zijn landgoed krijgt Oedipa een relatie met Inverarity's advocaat, Metzger. Een lokale rockband, The Paranoids, volgen hen een relatie. In een café ziet Oedipa een vreemd symbool van een [[hoorn (muziekinstrument)|hoorn]] met de letters W.A.S.T.E. Oedipa is gefascineerd door het symbool en vraagt aan de rechtse historicus Mike Fallopian wat het betekent. Fallopian is een criticus van het postsysteem en zegt dat het symbool door een geheim postbedrijf gebruikt wordt. 
[[File:MutedPosthorn.png|right|300px|thumb|Het hoorn-symbool van Tristero]]
Inverarity had banden met de [[mafia]]. De mafia wilden de botten van gestorven Amerikaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog gebruiken als [[houtskool]]. Een van de leden van The Paranoids vertelt dat het hem herinnert aan een [[wraaktragedie]] uit de 17e eeuw; ''The Courier's Tragedy''. Oedipa en Metzger gaan het toneelstuk zien. In het toneelstuk wordt op een vreemde manier de naam "Tristero" herhaald. Oedipa vraagt de acteur hiernaar, maar weigert haar vraag te beantwoorden. Hierna ziet Oedipa een man met het hoorn-symbool. Fallopian vertelt haar vervolgens de [[samenzweringstheorie]]. Het hoorn-symbool is een versie van het wapen van het 18e eeuwse Europese postbedrijf [[Thurn und Taxis]]. De Thurn und Taxis waren een adellijke familie met een [[monopolie]] op postbezorging in Europa. Tristero was ook een postbedrijf en de [[concurrent]] van Thurn und Taxis. Tristero werd door Thurn und Taxis verslagen en ging ondergronds verder. Oedipa denkt daarom dat Tristero een geheime organisatie is. 

Ze onderzoekt de tekst van het toneelstuk, maar komt niet verder. In een café in [[San Francisco]] vertelt een man haar dat Tristero een steungroep is voor mensen met een gebroken hart. De letters W.A.S.T.E (Engels voor ''afval'') worden gebruikt om anoniem te blijven, omdat mensen zich misschien schamen. Oedipa wordt echter [[paranoïde]] en denkt dat de man liegt. Ze begint zelfs te twijfelen of Tristero wel bestaat. Oedipa besluit daarom om dokter Hilarius te bezoeken. Hilarius blijkt echter zelf paranoïde te zijn geworden. Hij claimt een nazi-chirurg in [[Buchenwald]] geweest te zijn en schiet met een pistool. De politie weet haar te beschermen en thuis te brengen. Hier blijkt Mucho Maas ook paranoïde te zijn geworden vanwege zijn LSD-verslaving. 

Een professor Engelse letterkunde vertelt dat de schrijver van ''The Courier's Tragedy'' zelf onder mysterieuze omstandigheden [[zelfmoord]] gepleegd heeft. Oedipa twijfelt daarom of Tristero daadwerkelijk een historisch complot is of slechts een [[hallucinatie]]. Ook begint ze te denken dat Inverarity een grap met haar aan het uithalen is. Oedipa gaat uiteindelijk naar de [[veiling]] van zijn spullen. Hier gaat ook [[postzegel]] met het symbool geveild worden. De bieder heeft veel kennis over postzegels. Ze hoopt daarom op de veiling meer kennis te krijgen over Tristero.

''Opmerking: De novelle stopt op het moment dat Oedipa op de veiling zit en het bieden begint. Er is dus geen einde of conclusie in het boek aanwezig ([[open einde]]). Het verhaal crasht als het ware.''

==Personages==

==Achtergrondinformatie==
===Titelverklaring===
De titel verwijst naar de [[veiling]] die plaatsvindt na de dood van Pierce Inverarity. Tijdens de veiling worden de bezittingen van Pierce Inverarity geveild onder de aanwezigen. Nr. 49 is het nummer van de [[postzegel]] met het hoorn-symbool; een stuk dat ook geveild wordt. In het [[Engels]] heet het boek ''The Crying of Lot 49''. Het woord "crying" verwijst hier niet aan "huilen", maar naar "schreeuwen" of "roepen". Op een veiling worden de bedragen namelijk afgeroepen en de bieders reageren door hun hand omhoog te steken. 

De naam van de titel komt op het einde van de allerlaatste zin terug: "Oedipa settled back, to await the crying of lot 49". De titel is de eerste woorden die leest als aan het boek begint. Het boek leest daarom als een [[cyclus]]; het begin is ook het einde. 

===Verwijzingen===

===Allusies===

===Plaats en tijd===

===Thema's===

==In de populaire cultuur==

[[Categorie:Boek uit de Amerikaanse literatuur]]