Brontekst bekijken van Matteo Renzi

[[Bestand:Matteo Renzi 2015.jpeg|thumb|right|250px|Matteo Renzi in 2015]]
'''Matteo Renzi''' (Italiaanse uitspraak: ''mattɛːo rɛntsi'', geboren op 11 januari 1975) is een [[Italië|Italiaanse]] [[politicus]] die premier van Italië was van februari 2014 tot december 2016. Renzi verklaard dat hij van plan was om af te treden na een mislukte poging om de grondwet van het land te veranderen. Sergio Mattarella werd benoemt als opvolger als minister-president. Renzi was president van de provincie [[Florence (provincie)|Florence]] (2004-2009) en als burgemeester van de stad [[Florence (stad)|Florence]] van 2009 tot 2014. 

Op de leeftijd van 39 jaar en 42 dagen toen hij aantrad, werd Renzi de jongste Italiaanse premier ooit (52 dagen jonger dan Benito Mussolini dit in 1922 premier werd). Hij is ook de eerste burgemeester die minister-president is geworden. Hij is ook de jongste leider in de Groep van Zeven (de 7 landen; [[Verenigd Koninkrijk]], [[Canada]], [[Frankrijk]], [[Duitsland]], [[Italië]], [[Japan]], [[Verenigde Staten]]). In 2014 heeft het Amerikaanse tijdschrift Fortune Renzi gerangschikt op de derde plaats van meest invloedrijke persoon onder de 40 invloedrijkste personen in de wereld.

Sinds zijn aantreden van het minister-presidentschap, heeft Renzi's regering een groot aantal hervormingen doorgevoerd, met inbegrip van veranderingen in het kiesstelsel, een versoepeling van de arbeidswetgeving met de bedoeling van het stimuleren van de economische groei, een grondige hervorming van het openbaar bestuur, en de afschaffing van de vele kleine belastingen etc.

Renzi kondigde op 5 december 2016 zijn aftreden aan, na het verliezen van het Italiaanse grondwettelijk referendum. Hij wilt nog steeds leider blijven van de Democratische Partij.
== Internationale reizen ==
Een lijst van officiële internationale reizen:
<br>1 keer: [[Afghanistan]], [[Albanië]], [[Algerije]], [[Angola]], [[Argentinië]], [[Australië]], [[Oostenrijk]], [[Brazilië]], [[Chili]], [[Colombia]], [[Republiek Congo]], [[Cuba]], [[Ethiopië]], [[Ghana]], [[Iran]], [[Irak]], Iraaks [[Koerdistan]], [[Israël]], [[Kazachstan]], [[Kenia]], [[Letland]], [[Libanon]], [[Luxemburg]], [[Malta]], [[Mexico]], [[Mozambique]], [[Nederland]], [[Nigeria]], 
[[Palestina]], [[Peru]], [[Roemenië]], [[Saoedi-Arabië]], [[Senegal]], [[Spanje]], [[Zwitserland]], [[Turkmenistan]], [[Oekraïne]], [[Verenigde Arabische Emiraten]], [[Vietnam]].
<br>2 keer: [[België]], [[China]], [[Egypte]], [[Japan]], [[Polen]], [[Rusland]], [[Tunesië]], [[Turkije]].
<br>3 keer: [[Verenigd Koninkrijk]]
<br>4 keer: [[Frankrijk]], [[Duitsland]]
<br>7 keer: [[Verenigde Staten]].
=== Relatie met Nederland ===
Op 5 februari 2016 bezocht Matteo Renzi [[Nederland]] in [[Den Haag]]. Daar ontmoette hij [[Mark Rutte]] en discussieerden over de economische crisis en immigratie. Nederland heeft een [[ambassade]] in [[Rome]], een algemene [[consulaat]] in [[Milaan]], en 14 [[honoraire]] consulaten (in [[Ancona]], [[Bari]], [[Bologna]], [[Cagliari]], [[Catania]], [[Florence (stad)|Florence]], [[Genua]], [[Livorno]], [[Napels]], [[Palermo]], [[Trieste]], [[Turijn]], [[Venetië]] en [[Verona]]). Italië heeft een ambassade in [[Den Haag]], een algemene consulaat in [[Amsterdam]] en een honorair consulaat in [[Willemstad]]. Beide landen zijn volwaardig lid van de [[Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling]], de [[Europese Unie]] en de [[NAVO]].


[[Categorie:Italiaans persoon]]
[[Categorie:Premier]]