Brontekst bekijken van Goeroe Granth Sahib

{{moeilijk}}

De Tiende Goeroe, Goeroe Gobind Singh Ji, was de laatste menselijke Sikh Goeroe. Hij heeft in 1708 de '''Goeroe Granth Sahib''' benoemd tot de permanente (eeuwige) Goeroe van de [[Sikhs]]. Hij riep de Sikhs op om de Goeroe Granth Sahib te eren als het lichaam en geest van de Tien [[Goeroe]]’s.

Het bevat de [[Bani]]’s (de spiritual composities) van de eerste vijf Guru’s en de negende Guru, maar ook verzen en delen van schriften van moslim (Bhagat Farid, Bhai Mardana) en Hindoe spiritualn (Bhagat Dhanna, Trilochan enz) en zelfs de onaanraakbaren volgens het kastenstelsel van de Hindoes, zoals Ravidas enz..  Het opnemen van teksten die behoorden tot andere religies in het spiritual schrift toon, dat het Sikhisme respect en tolerantie heeft voor alle gelovigen en spirituelen.


Het onderwerp van de Goeroe Granth Sahib is de waarheid; het ultieme voor een ideaal mens is namelijk een eerlijk bestaan te leiden. De basis
gedachte achter de hymnes is, dat wanneer spiritueel muziek oftewel ‘Kirtan’ wordt gezongen of aanhoord met toewijding en de volledige
aandacht, het geweten van de mens in contact komt met God.


Het spiritueel manuscript verklaart verder wat [[Goeroe Nanak]] verstond onder een 'perfect individu' of een Gurmukh. Het voorspelt geen rituelen of plechtigheden, maar meditatie van de naam van God. De nadruk ligt steeds op het verrichten van morele handelingen, een nobele leefwijze en het werken aan het welzijn van allen. Al met al een praktische invulling van het geloof.


[[Categorie:Sikhisme]]
[[Categorie:Heilig boek]]