Bernhard van Lippe-Biesterfeld
Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard was de echtgenoot van koningin Juliana. Zijn naam luidde voluit Bernhard Leopold Friedrich Eberhard Julius Kurt Karl Gottfried Peter van Lippe-Biesterfeld. Hij werd geboren in Jena (Duitsland) op 28 of 29 juni 1911 en overleed in Utrecht op 1 december 2004.
Titels: Prins van Lippe-Biesterveld, Prins van Oranje-Nassau en Prins van Nederland.
Op 7 januari 1937 trouwde hij met Prinses Juliana. Ze kregen vier dochters:
- Beatrix Wilhelmina Armgard (31 januari 1938)
- Irene Emma Elisabeth (5 augustus 1939)
- Margriet Francisca (19 januari 1943)
- Maria Christina (18 februari 1947), haar roepnaam was eerst Marijke.
Geen rol in de Tweede Wereldoorlog
Prins Bernhard, die zelf van Duitse komaf was, speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog geen enkele rol van betekenis. Hij was bovendien lid geweest van de nazipartij (NSDAP) van Adolf Hitler, tot vlak voor zijn huwelijk met Juliana. Eind 1944 werd hij opperbevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten (de bundeling van het verzet tijdens de oorlog). Hij droeg vaak een anjer in zijn revers. Toen de nazi's Nederland bezet hadden, droegen veel Nederlanders bij wijze van protest op de verjaardag van de prins (29 juni 1940) ook een anjer of legden bloemen bij plaatsen en standbeelden van het Oranjehuis om hun afkeer van de nazi's te tonen. Anjerdag is men dat later gaan noemen. De nazi's waren behoorlijk kwaad en verboden vanaf dat moment alle straatnamen van de Oranjes.
Tot op hoge leeftijd (hij was al in de 90) nam hij het defilé op Bevrijdingsdag (5 mei) af in Wageningen. Bejaarde verzetsstrijders marcheerden dan - voor zover ze daartoe nog in staat waren - voor de prins langs en salueerden naar de prins. De regering van premier Joop den Uyl had hem namelijk destijds vanwege zij oplichting in de Lockheedaffaire verboden ooit nog een militair uniform te dragen.
Bernhards twee buitenechtelijke dochters heten Alexia Grinda en Alicia de Bielefeld. Bernhard viel voor velen van zijn voetstuk.
Affaires
In 1956 kwam naar buiten dat er in het Paleis een gebedsgenezeres, Greetje Hofmans, werkte. Hierdoor verslechterde het huwelijk tussen Juliana en Prins Bernhard. In 1968 werd de prins betrapt bij het aannemen van minstens 1,1 miljoen gulden smeergeld van vliegtuigfabriek Lockheed. Een historicus van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocuentatie (NIOD), dr. Gerard Aalders, ontdekte in 1995 in Washington een kopie van Bernhards lidmaatschapskaart van de nazipartij. Desondanks bleef Bernhard zijn leugen volhouden nooit lid te zijn geweest. Het naar hem genoemde Prins Bernhard Cultuurfonds wijzigde in 2023 zijn naam in Cultuurfonds vanwege de ontdekking van zijn nazi-lidmaatschapskaart in zijn boedel na zijn sterven. Dr Aalders omschreef hem in een biografie, als volgt: ‘Hij was een gewetenloze, gierige, over het paard getilde, egocentrische man. (…) Al in het eerste huwelijksjaar, toen Juliana zwanger was, ging hij vreemd. Niet alleen op Soestdijk deden de vrouwen de deur op slot - ook als hij op reis was. Het was een man met een zware feodale instelling. Hij heeft zichzelf na de oorlog slim als oorlogsheld gepresenteerd, terwijl hij in Groot-Brittannië alleen maar heeft feestgevierd. Koning George heeft over prins Bernhard gezegd: ‘Hij is de enige die van de oorlog heeft genoten.’ Doordat Bernhard zich na de bevrijding in een jeep als eerste de stad liet binnenrijden, heeft hij het imago van verzetsheld weten te creëren.’
Het Wereldnatuurfonds
Prins Bernhard stond ook bekend als een liefhebber van snelle auto's en van vliegtuigen. Vliegen was zijn lust en zijn leven. Hij wilde altijd persoonlijk de landing van het koninklijk vliegtuig uitvoeren. Geroemd is ook de inzet van de prins voor de natuur. Hij was medeoprichter van het WNF, het Wereldnatuurfonds en werd er de eerste voorzitter van in 1961.