Oost-Frankische Rijk
| Oost-Frankische Rijk Francia Orientalis  Het Oost-Frankische Rijk in 843 | |
|---|---|
| Hoofdstad | geen |
| Talen | Oudhoogduits, Frankisch, Oudsaksisch, Slavische talen, Latijn |
| Religie | christendom, Oud-Duitse godsdiensten |
| Bestuursvorm | Koninkrijk |
| Dynastie | Karolingen (843 - 911) Konradijnen (911 - 918) Ottonen (918 - 962) |
Portaal  Duitsland en Geschiedenis
| |
Het Oost-Frankische Rijk, Oost-Francië of in het Latijn regnum francorum orientalium en francia orientalis was in de vroege middeleeuwen een koninkrijk op de plek waar nu Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en andere delen van Midden-Europa liggen. Het rijk ontstond in 843, tijdens het verdrag bij Verdun. Na het Frankische Rijk van Karel de Grote werd zijn zoon Lodewijk de Vrome keizer. Bij zijn dood brak een burgeroorlog uit, die met het verdrag van Verdun werd beëindigd. Het Frankische Rijk werd verdeeld in drie delen: West-Francië, Midden-Francië en ten slotte Oost-Francië. De eerste koning van Oost-Francië werd Lodewijk de Duitser. Hij werd zo genoemd omdat al aan het begin van het rijk, de mensen het meer Duits dan Frankisch vonden.
De naam Oost-Francië of Oost-Frankische Rijk werd eigenlijk bijna niet gebruikt. De mensen noemden het "Duitsland", "rijk der Duitsers" of "rijk der Teutonen". Die namen klopten eigenlijk ook beter.
Geschiedenis
Het rijk ging meteen na de oprichting de problemen al in. Lotharius I van Midden-Francië probeerde, omdat hij de titel Rooms keizer had, het hele Frankische rijk te beheersen. Dat lukte hem niet, en bij zijn dood in 855 werd zijn rijk gesplitst in drie delen, elk met een van zijn zonen als koning. Toen een van de zoons overleed, werden zijn bezittingen verdeeld onder de andere twee zoon. Toen die ook stierven zonder kinderen werd Midden-Francië verdeeld tussen West-Francië en Oost-Francië. Door oorlogen en erfenissen kwam toen heel Midden-Francië onder Duits bestuur. Midden-Francië besloeg de hele Lage Landen behalve een deel van wat nu westelijk België is. Verder hoorde Lotharingen, de Elzas en Noord-Italië er bij. De Duitsers wilden hierna maar wat graag ook West-Francië toevoegen aan hun rijk. Dat lukte alleen niet, want Karel III van Oost-Francië was een erg slechte koning, en de macht van Oost-Francië verdween. Na zijn dood werd hij opgevolgd door Arnulf van Karinthië, en hem lukte het om de titel Rooms keizer te krijgen. West-Francië moest hij wel opgeven, en dat land zou nooit meer bij Oost-Francië gaan horen. Arnulf stierf in 899. Hij werd opgevolgd door Zwentibold van Oost-Francië. Die deed veel goeds voor het rijk, maar toen hij stierf, was zijn opvolger een kind. Lodewijk IV van Oost-Francië was dan wel de wettige troonopvolger, maar het probleem was dat hij nog maar 6 was. Toen hij op z'n achttiende stierf, was er in Duitsland geen afstammeling van Karel de Grote meer, en daarmee was het eigenlijk afgelopen met Oost-Francië. Z'n opvolgers, Koenraad I van Franken en Hendrik de Vogelaar voelden zich meer Duits dan Frankisch, en het einde van het rijk was in zicht. Hendrik vond zich al eigenlijk niet meer Frankisch, en hij noemde zich Duits koning. Hij stierf, en hij benoemde Otto I tot opvolger. Die zag z'n kans. De titel van koning van Oost-Francië hield niks meer in, en de titel Rooms keizer was al 40 jaar niet bezet. Otto liet zich kronen tot Rooms keizer. En toen, in 962, werd het Heilige Roomse Rijk geboren en hield het Oost-Frankische Rijk op met bestaan.
Grootte en indeling
Stamhertogdommen
Het rijk was onder andere verdeeld in stamhertogdommen. Daarvan waren er vier:
- Zwaben en Alemannië. Daar woonden de Sueven en Alemannen
- Franken. Daar woonde de Franken. Dit stamhertogdom werd ook wel Frankenland genoemd, zodat je ze kon onderscheiden.
- Saksen. Hier leefden de Saksen
- Beieren. Hier woonden de Bajuwaren, ook wel bekend als Beieren.
Ook Thüringen was een stamhertogdom. Maar dat werd opgedeeld tussen Franken en Saksen. Ten oosten van het rijk had het rijk ook de macht in handen. Zelfs in Kroatië waren ze de baas! Toen Midden-Francië voor een groot deel bij het oosten ging horen kwamen ook de Benelux, Lotharingen en de Elzas bij Oost-Francië.
Steden in Oost-Francië
Er was in Oost-Francië geen hoofdstad. De koning trok van palts naar palts. Er waren wel wat steden, maar vergeleken met de huidige steden zou je het eerder dorpen noemen. Hieronder zie je de Oost-Frankische steden. Erachter staat de naam van de steden in die tijd. Die naam was vaak gegeven door de Romeinen.
- Frankfurt am Main (Franconofurd)
- Konstanz (Constanza)
- Mainz (Moguntia)
- Regensburg (Ratisbon)
- Spiers (Spira)
- Straatsburg (Strazburg/Argentaria)
- Worms (Wormatia)
Toen Midden-Francië zich aansloot bij Oost-Francië kwamen de volgende steden er bij:
Koningen
| Foto | Koning | Periode | Dynastie |
|---|---|---|---|
|
Lodewijk I | 843 - 875 | Karolingen |
| geen foto | Karloman | 876-880 | Karolingen |
| geen foto | Lodewijk III de Jonge | 876 - 882 | Karolingen |
|
Karel III de Dikke | 882 - 887 | Karolingen |
|
Arnulf I | 887 - 899 | Karolingen |
|
Zwentibold | 899 - 900 | Karolingen |
|
Lodewijk IV het Kind | 900 - 911 | Karolingen |
|
Koenraad I | 911 - 918 | Konradijnen |
|
Hendrik I | 919 - 936 | Ottonen |
|
Otto I | 936 - 962 | Ottonen |